Bakonja fra Brne

Najznačajniji srpski pripovedač XX veka, Ivo Andrić, video je u Simi Matavulju svoga preteču, pa je o njemu zapisao i ovo: „Matavulj je živeo i radio u vremenu kad je pripovetka u nas, sem velikih i snažnih izuzetaka, bila opterećena mrtvim etnografskim elementima, kad su mnoge hladne egzibicije "čistog i jedrog narodnog jezika" kao takve već smatrane gotovim umetničkim ostvarenjima, kad je cvala "crtica iz života" i kad je kazivanje anegdote i golo iznošenje teme i samo nagoveštavanje problema značilo često isto što i stvaranje pripovetke. Matavulj je svesno nastojao da se oslobodi tih opterećenja i da nađe, kao što je i sam govorio, "lakši i prirodniji način prikazivanja". „Bakonja fra Brne", životno Matavuljevo delo, nastao je iz anegdote, a osnovni motiv - hipohondrija - naslonjen je na ranije objavljenu priču o tome kako je neki narodni lekar izlečio fratra- uobraženog bolesnika. Iz toga je, piščevim talentom i stvaralačkom interpretacijom, nastao najznačaniji i najdublji roman srpskog realizma.