Cennetle Müjdelenenler

AŞERE-İ MÜBEŞŞERE - CENNETLE MÜJDELENEN SAHABELER

Rasulullah (sav)'ın şöyle söylediğini işittim: "Ebu Bekr cennetliktir, Ömer cennetliktir, Osman cennetliktir, Ali cennetliktir, Talha cennetliktir, Zübeyr cennetliktir, Sa'd İbnu Malik cennetliktir, Abdurrahman İbnu Avf cennetliktir, Ebu Ubeyde İbnu'l-Cerrah cennetliktir." (Ravi der ki: Zeyd) onuncu da sükut etti. Dinleyenler: "Onuncu kim?" diye sordular. (Bu taleb üzerine): "Said İbnu Zeyd!" dedi. Yani bu, kendisi idi. Zeyd sonra ilave etti: "Allah'a yemin ederim. Onlardan birinin Resulullah (sa} ile birlikte yüzü tozlanacak kadar bulunuvermesi, sizden birinin ömür boyu çalışmasından daha hayırlıdır, hatta ömrü, Hz. Nuh aleyhisselam'ın ömrü kadar uzun olsa bile."

Ravi (r.a.): Said İbnu Zeyd

Kaynak: Ebu Davud, Sünnet 9, (4648, 4649, 4650)

Müminlerin ulaşmak istediği hedeflerden biri de cennete girmektir. Çünkü Kur'ân, insanlara yarışırcasına cennete koşmalarını emretmektedir. "Rabbiniz tarafından bir mağfirete, genişliği göklerle yer kadar olan ve müttakiler için hazırlanmış olan bir cennete doğru yarışırcasına koşuşun." (Al-i İmran, 3/133)

Kimin cennetlik olduğu ahirette belli olacaktır. Fakat Allah sahabeye daha bu dünyada iken cenneti vaad etmiştir.

"Sizden fetihten önce infak eden ve savaşan kimse ile fetihten sonra infak edip savaşan elbette bir olmaz. İşte onlar, bundan sonra infak edip savaşanlardan derece bakımından daha yüksektirler. Bununla beraber Allah herbirine cennet vaadeder. Allah yaptığınız herşeyden haberdardır." (Hadid, 57/10)

Bu âyettte açıkça görüldüğü gibi Allah sahabenin hepsine cenneti vaad etmektedir. Pek çok güzel haslete sahip sahabe-i kiram genel olarak cennetle müjdelendiği gibi dünya hayatında iken fert fert kendilerine cennet vaad edilenler de vardır. el-Aşeretü'l-mübeşşere (müjdelenlen on) terkibi ile bu müjdeyi Rasûlullah'tan dünyada iken alan sahabiler anlaşılır. Aşere-i mübeşşere tabirinin yanı sıra aynı manaya gelen el-mübeşşirun bi'l-cenne terkibi de kullanılmıştır.

Bunlar: Ebû Bekir (634), Ömer (643), Osman (655), Ali (660), Talha (656), Zübeyr (656), Avf oğlu Abdurrahman (652), Sa'd (674), Zeyd oğlu Said (671), Ebû Ubeyde (639) (ra) hazretleridir. Bu sahabilerin isimleri hadiste zikredilmiş ve bu şekilde sabit olmuştur. Genel olarak sahabenin, özel olarak da ashabı kiramdan bu kişilerin değerlendirilmesi yapıldığında bu durumun genel İslam prensipleri açısıdan gayet tabii olduğu görülecektir.

Aşere-i mübeşşerenin bazı ortak özellikleri vardır:

Hepsi İslam'ın ilk yıllarında Müslüman olmuşlardır.

Peygamber'e ve İslam davasına büyük hizmetlerde bulunmuşlardır.

Hicret etmişlerdir.

Bedir gazvesine katılmışlardır.

Hudeybiye de Rasûlullah'a beyat etmişlerdir.

Hadis kaynaklarında faziletleri ile alakalı pek çok rivayet vardır.

Müsned türündeki hadis kaynakları bu sahabilerin rivayetleri ile başlar.

AŞERE-İ MÜBEŞŞERE

1 - HZ. EBU BEKİRİ’S SIDDIK (R.A.)

2 - HZ. ÖMER EL FARUK (R.A.)

3 - HZ. OSMAN BİN AFFÂN (R.A)

4 - HZ. ALİ BİN EBÛ TÂLİB (Kerremallahu Vechehu)

5 - HZ. TALHA BİN UBEYDULLAH (R.A.)

6 - HZ. ZÜBEYR BİN AVVAM (R.A.)

7 - HZ. SA'D BİN EBİ VAKKAS (R.A.)

8 - HZ. ABDURRAHMAN BİN AVF (R.A.)

9 - HZ. EBU UBEYDE BİN CERRÂH (R.A.)

10 - HZ. SAÎD BİN ZEYD