Sheikh Ahmad Deedat's Books

از کار در یک مغازه در منطقه ای دور افتاده از کوازولو ناتال ، تا بحث در مورد کشیش معروف آمریکایی ، جیمی سواگارت در آمریکا - داستان احمد دیدات واقعاً شگفت انگیز است.

شیخ احمد دیدات در اول ژوئیه 1918 در هند متولد شد. اندکی پس از تولد ، پدرش ، هوسن ، به آفریقای جنوبی نقل مکان کرد و احمد و مادرش را ترک کرد. هووزن احمد را دوباره ندید تا اینکه 9 سال بعد به دنبال او فرستاد.

احمد در کودکی با یک سفر طولانی و دشوار کشتی خود را به دوربان ، آفریقای جنوبی رساند. او در آگوست 1927 وارد کشور شد. او به یاد می آورد: "من تقریباً هرگز پیاده نشدم." "کشتی یک روز تأخیر داشت و مقامات می خواستند همه ما را برگردانند ، اما پدرم اصرار داشت من را از کشتی خارج کند. وقتی پیاده شدم و سوار تراموا شدم ، فکر کردم پدرم مال تراموا است. پدرم را دیدم که کرایه را پرداخت می کرد - فکر می کردم که او حقوق یکی از کارمندان خود را پرداخت می کند. "

احمد در مدرسه انجمن در مرکز دوربان ثبت نام کرد. او قبلاً در معرض زبان و الفبای انگلیسی نبود ، او ظرف شش ماه آن را آموخت و در کلاس خود را به پایان رساند. با این حال ، ملاحظات مالی به این معنی بود که پدرش به زودی وی را از مدرسه کنار گذاشت ، اندکی پس از اتمام شش استاندارد.

او می گوید: "وقتی مجبور شدم دانشگاه را ترک کنم ناراحت نبودم." "این مسئله بقا بود. پدرم به من گفت برو کار کن و من هم رفتم سر کار. " و بدین ترتیب مأموریت بزرگ احمد دیدات آغاز شد.

او خود را در یک فروشگاه روستایی پیدا کرد ، جایی که در مقابل Adam's Mission قرار داشت ، ساختاری که مبلغان جوان یاد می گرفتند دیگران را به مسیحیت تغییر دهند. این دانش آموزان در مغازه ها رفت و آمد می کردند و به احمد تبلیغ می کردند و از او به عنوان "خوکچه هندی" استفاده می کردند.

او که چیزی بیش از شاهدا را می دانست ، دفاع از عقاید خود را دشوار می دانست: "آنها می گفتند ،" شما می دانید محمد (صلی الله علیه و آله) این همه همسر داشت "، و من فکر می کنم ،" من در این باره چیزی نمی دانم " و آنها می گفتند ، "شما می دانید محمد (صلی الله علیه و آله) دین خود را در نقطه شمشیر گسترش داد ،" و من فکر می کنم ، "من در این باره چیزی نمی دانم" ، او یک بار در یک مصاحبه گفت.

هنگام تمیز کردن مغازه ای که در آن کار می کرد ، کتابی پیدا کرد که زندگی او را برای همیشه تغییر می دهد.

"ایزارالحق" ، گفتگوی مذهبی بین یک امام مسلمان و یک کشیش مسیحی ، امروز در کتابخانه شخصی شیخ دیدات باقی مانده است. این کتاب برای او اولین کتاب از بین بسیاری بود که می خواند. پس از آن ، او شروع به پر کردن ذهن خود با حقایق و نقل قول ها ، ساخت دفترچه های یادداشت خود ، که در آن تحقیقات خود را ثبت می کرد.

در سال 1940 ، با کسب دانش گسترده از کتاب مقدس و قرآن ، برای اولین بار به صحنه آمد تا سخنرانی ای بنام "محمد صلی الله علیه و آله و سلم: پیام آور صلح" را ارائه دهد. او با مخاطبان زیر پانزده نفر در سینما Durban’s Avalon صحبت کرد. پیام او واضح بود: تناقضات زیادی در کتاب مقدس و آموزه مسیحی وجود داشت و محمد صلی الله علیه و آله در واقع آخرین پیامبر خدا بود. در مدت زمان کوتاهی ، محل برگزاری آن به تالار شهر دوربان تبدیل شد ، با مخاطبان حداکثر 2000 نفر ، که از اختلافات نژادی بیدادگرانه و قانونی که در آن زمان اعمال می شد ، عبور می کرد تا به سخنان وی گوش فرا دهد. صحبت های او معمولاً با جلسات پرسش و پاسخ همراه بود ، در آن مسیحیان با كتاب مقدس خود صف آرایی می كردند و سعی در رد او داشتند. هیچ سوالی برای او خیلی سخت نبود و او معمولاً آنها را با ذکر کتاب مقدس از حافظه خاموش می کرد.

برخی از مسیحیان و هندوها احساس می کردند که وی بی احترامی است ، اما بسیاری دیگر در گفتگوهای وی به دین اسلام روی آوردند و بسیاری از منتقدان مسلمان وی را که قبلاً به او گفته بودند "دشمن سازی" می کند ، خاموش کردند.

داوه شروع به تسلط بر زندگی خود کرد و خیلی زود به کیپ تاون دعوت شد و در آنجا در سالن های عظیم سخنرانی کرد و جمعیت سی تا چهل هزار نفری را به خود جلب کرد. وی روحیه مردم مالایی را در کیپ ، که از برتری سفید احساس سرخوردگی و سركوبی كرده بودند ، بالا برد.