surah sajdah

اسجده (السجدة)، سی و دومین سوره (سوره) قرآن با 30 آیه (آیات) است. نام سوره را ۩ «سجده» [1] یا «عبادت» ترجمه کرده اند.[2] و برگرفته از آیه پانزدهم است که از کسانی که «... سجده می کنند و حمد پروردگارشان را تسبیح می گویند» یاد می کند.[1]

با توجه به زمان و زمینه نزول اعتقادی، این سوره «مکی» متقدم است، به این معنا که معتقدند در مکه نازل شده است، نه بعداً در مدینه. تئودور نولدکه (متوفی 1930)، مترجم طبری (عربی - آلمانی)، آن را هفتادمین (گاه‌شماری نولدکه) تخمین زد.[3] گاهشماری سنتی مصری این سوره را به ترتیب نزول (بعد از قرآن 23) هفتاد و پنجمین سوره قرار داده است.