Bangunan Dalam Bahasa Inggris2

Engels is een Germaanse taal die in de vroege middeleeuwen voor het eerst in Engeland werd gesproken en momenteel wereldwijd de meest gesproken taal is.[4] Engels wordt door de meerderheid van de bevolking in veel landen als eerste taal gesproken, waaronder het Verenigd Koninkrijk, Ierland, de Verenigde Staten, Canada, Australië, Nieuw-Zeeland en een aantal Caribische landen; evenals de officiële taal in bijna 60 soevereine landen. Engels is wereldwijd de derde meest gesproken moedertaal, na Mandarijn en Spaans.[5] Engels wordt ook gebruikt als tweede en officiële taal door de Europese Unie, het Gemenebest van Naties en de Verenigde Naties, evenals door verschillende andere organisaties.

Engels ontwikkelde zich voor het eerst in de Angelsaksische koninkrijken van Engeland en in wat nu het zuidoosten van Schotland is. Na de uitbreiding van de Britse invloed in de 17e en 20e eeuw door het Britse rijk, werd het Engels wijd verspreid over de hele wereld. Bovendien is het wijdverbreide gebruik van het Engels ook te danken aan de verspreiding van de cultuur en technologie van de Verenigde Staten die gedurende de 20e eeuw domineerden. Door deze dingen is Engels de hoofdtaal geworden en wordt het onofficieel (de facto) in verschillende delen van de wereld als een lingua franca beschouwd.

Historisch gezien is Engels ontstaan ​​uit een samensmelting van verwante dialecten, tegenwoordig gezamenlijk bekend als Oudengels, die in de 5e eeuw door Germaanse kolonisten (Angelsaksen) naar de oostkust van het eiland Groot-Brittannië werden gebracht; het woord 'Engels' komt van de naam van de Angles-stam. De Angelsaksen kwamen zelf uit de regio Angeln (nu Sleeswijk-Holstein, Duitsland). Het vroege Engels werd ook beïnvloed door het Oudnoors nadat de Vikingen in de 9e en 10e eeuw Engeland hadden veroverd.

Tijdens de Normandische verovering van Engeland in de 11e eeuw werd het Engels ook beïnvloed door het Normandisch Frans, en woordenschat en spelling in het Engels werden beïnvloed door Romeins Latijn (hoewel Engels zelf geen Romaanse taal is), [14] [15] dat werd bekend als Middelengels. De klinkerverschuiving die in de 15e eeuw in Zuid-Engeland begon, was een van de historische gebeurtenissen die de overgang van Middelengels naar Modern Engels markeerde.

Naast Angelsaksisch en Normandisch Frans heeft een groot aantal woorden in het Engels ook Latijnse wortels, aangezien Latijn de lingua franca van de christelijke kerk was en de primaire taal onder Europese intellectuelen [16] en de basis is geworden van de woordenschat voor modern Engels.

Door de geschiedenis heen een mix van verschillende woorden uit verschillende talen ervaren, heeft modern Engels een zeer grote woordenschat, met complexe en onregelmatige spellingen, vooral klinkers. Modern Engels is niet alleen een samensmelting van Europese talen, maar ook van vele talen over de hele wereld. De Oxford English Dictionary bevat een lijst met meer dan 250.000 verschillende woorden, afgezien van technische, wetenschappelijke en jargontermen die ook erg groot zijn.