Salmo 109

1 O God, die ik prijs, wees niet onverschillig,

2 want goddeloze en valse mensen belasteren mij en spreken leugens over mij.

3 Ze omringden me met hatelijke woorden; viel me zonder reden aan.

4 In ruil voor mijn vriendschap beschuldigen ze mij, maar ik blijf in gebed.

5 Ze vergelden mij goed met kwaad, en mijn vriendschap met haat.

6 Stel een slechte man aan als je tegenstander; aan zijn rechterkant is een aanklager.

7 Word schuldig bevonden bij het oordeel, en laat zelfs uw gebed als zonde worden beschouwd.

8 Laat je leven kort zijn en laat een ander ervoor in de plaats komen.

9 Laat zijn kinderen wezen zijn en zijn vrouw weduwe.

10 Laat uw kinderen zwerven als bedelaars en ga ver van hun verwoeste huizen op zoek naar brood.

11 Laat een schuldeiser al uw goederen nemen, en vreemden plunderen de vrucht van uw arbeid.

12 Laat niemand hem vriendelijk behandelen of barmhartigheid betonen aan zijn weeskinderen.

13 Laat hun nakomelingen worden vernietigd en hun namen verdwijnen in de volgende generatie.

14 Moge de Heer de ongerechtigheid van zijn vaders gedenken, en moge de zonde van zijn moeder niet worden uitgewist.

15 Laat uw zonden altijd voor het aangezicht van de Heer zijn, en niemand op aarde zal ooit aan uw familie denken.

16 Want hij heeft er nooit aan gedacht een goede daad te doen, maar hij vervolgde de armen, de behoeftigen en de gebrokenen van hart tot de dood toe.

17 Hij vloekte graag: laat de vloek over hem komen! Hij had geen genoegen in zegen: laat de zegen van hem wijken!

18 Hij droeg de vloek als een kledingstuk: het komt zijn lichaam binnen als water en zijn beenderen als olie.

19 Wikkel het als een mantel en maak het altijd vast als een riem.

20 Zo moge de HEERE mijn aanklagers, die mij belasteren, vergelden.

21 Maar u, soevereine Heer, komt voor mij tussenbeide ter wille van uw naam. Verlos mij, want uw trouwe liefde is subliem!

22 Ik ben arm en behoeftig, en diep van binnen is mijn hart gebroken.

23 Ik ben aan het wegkwijnen als de avondschaduw; Ik word ver weg gegooid als een sprinkhaan.

24 Door zoveel vasten verzwakken mijn knieën en mijn lichaam kwijnt weg van dunheid.

25 Ik ben een aanfluiting voor mijn aanklagers; zodra ze me zien, schudden ze hun hoofd.

26 Help, Heer mijn God! Red me voor je trouwe liefde!

27 Laat hen erkennen dat het uw hand was, dat U het was, Heer, die het maakte.

28 Zij mogen vloeken, maar u zegent mij. Als ze aanvallen, zullen ze vernederd worden, maar uw dienaar zal zich verheugen.

29 Laat mijn aanklagers met oneer worden bekleed; laat schaamte hen bedekken als een mantel.

30 Met luide stem zal ik de Heer veel dank zeggen; in het midden van de gemeente zal ik hem loven,

31 want hij kiest de kant van de armen om hem te redden van degenen die hem veroordelen.