Atlantis Wallpaper 4K

Atlantyda (starogrecki: Ἀτλαντὶς νῆσος, „wyspa Atlas”) to fikcyjna wyspa, o której wspomina się w alegorii pychy narodów w dziełach Platona Timaeus and Critias, gdzie reprezentuje antagonistyczną potęgę morską, która oblega "starożytne Ateny", pseudo -historyczne ucieleśnienie idealnego stanu Platona w Republice. W tej historii Ateny odpierają atlantydzki atak w przeciwieństwie do jakiegokolwiek innego narodu znanego świata, rzekomo dając świadectwo wyższości koncepcji państwa Platona. Historia kończy się wypadnięciem Atlantydy z łaski bóstw i zanurzeniem się w Oceanie Atlantyckim.

Pomimo niewielkiego znaczenia w twórczości Platona, historia Atlantydy wywarła znaczący wpływ na literaturę. Alegoryczny aspekt Atlantydy został podjęty w utopijnych dziełach kilku renesansowych pisarzy, takich jak Nowa Atlantyda Francisa Bacona i Utopia Thomasa More'a. Z drugiej strony dziewiętnastowieczni uczeni-amatorzy błędnie zinterpretowali narrację Platona jako tradycję historyczną, najbardziej znany Ignatius L. Donnelly w swoim Atlantyda: świat przedpotopowy. Mgliste wskazówki Platona dotyczące czasu wydarzeń - ponad 9 000 lat przed jego czasami - i rzekomego położenia Atlantydy - „poza filarami Herkulesa” - doprowadziły do ​​wielu pseudonaukowych spekulacji. W rezultacie Atlantyda stała się synonimem wszystkich rzekomo zaawansowanych zaginionych cywilizacji prehistorycznych i nadal inspiruje współczesną fikcję, od komiksów po filmy.

Choć współcześni filolodzy i klasycy zgadzają się co do fikcyjnego charakteru opowieści, wciąż toczy się dyskusja na temat tego, co było jej inspiracją. Podobnie jak w przypadku historii Gygesa, Platon swobodnie zapożyczył niektóre ze swoich alegorii i metafor ze starszych tradycji. Doprowadziło to wielu uczonych do zbadania możliwej inspiracji Atlantydy na podstawie egipskich zapisów erupcji Thery, inwazji ludów morskich lub wojny trojańskiej. Inni odrzucili ten łańcuch tradycji jako niewiarygodny i utrzymują, że Platon stworzył całkowicie fikcyjną relację, czerpiąc luźną inspirację ze współczesnych wydarzeń, takich jak nieudana ateńska inwazja na Sycylię w 415–413 pne lub zniszczenie Helike w 373 rpne.