Constitución del Ecuador

Konstytucja Ekwadoru z 2008 r., Oficjalnie zwana Konstytucją Republiki Ekwadoru, jest najwyższą normą prawną obowiązującą w Ekwadorze. Zastąpił konstytucję z 1998 r. Został opracowany przez Zgromadzenie Narodowe, które odbyło sesje w latach 2007–2008; A następnie tekst normatywny został poddany referendum konstytucyjnemu, zatwierdzonemu w powszechnych wyborach, uzyskując 63,93% ważnych głosów. Zatwierdzony tekst został wysłany i opublikowany w oficjalnym rejestrze i obowiązuje jako konstytucja krajowa od 20 października 2008 r.

Konstytucja z 2008 r. Została ustanowiona jako najwyższa norma prawna w ekwadorskim systemie prawnym, nadając priorytet nawet międzynarodowym konwencjom i traktatom - z wyjątkiem najbardziej korzystnych przypadków praw człowieka -, praw organicznych i zwykłych, a także innych wydanych norm przez zdecentralizowane autonomiczne rządy podmiotów niższych niż krajowe oraz opracowane przez ministerstwa i instytucje publiczne. Ta supremacja zobowiązuje do opracowania wszystkich nowych norm konstytucyjnych zgodnie z prawami i gwarancjami ustanowionymi w tekście konstytucyjnym, a także do zreformowania i uchylenia starych norm, które były temu przeciwne.

Konstytucja ta jest mianowana gwarantem w ramach tendencji neokonstytucjonalistycznej i zmienia model państwa z państwa socjalnego na konstytucyjny stan praw i sprawiedliwości. Konstytucja Ekwadoru z 2008 roku składa się z preambuły i dziewięciu tytułów, w których zawarto czterysta czterdzieści cztery artykuły; jednak według jego badań jest on podzielony na część dogmatyczną, w której znajdują się katalogi praw podstawowych i gwarancji jurysdykcyjnych, oraz część organiczną, w której zorganizowana jest struktura państwa. W przeciwieństwie do poprzednich konstytucji, Konstytucja z 2008 r. Ustanawia podział funkcji na pięć, tradycyjną trzy (wykonawczą, ustawodawczą i sądowniczą) i dwie nowe: wyborczą oraz funkcję przejrzystości i kontroli społecznej.

Od czasu wejścia w życie w 2008 r. Obecna konstytucja została poddana trzem modyfikacjom oryginalnego tekstu poprzez dwie reformy i jedną poprawkę w 2011, 2014 i 2018 r. Główne zmiany dotyczyły nieokreślonego ponownego wyboru władz, odnosząc się do kwestii do wymiaru sprawiedliwości, między innymi terminów w postępowaniu karnym.