คำว่า dua หมายถึงการเรียกอัลลอฮ์, เพื่อขอบางสิ่งบางอย่าง, เพื่ออธิษฐาน
ดุอาคือการนมาซอย่างนอบน้อมต่ออัลลอฮ์ผู้ทรงฤทธานุภาพเพื่อความดีและผลประโยชน์และเพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายและอันตราย อัลลอผู้ทรงอำนาจเรียกการวิงวอนนี้เป็นการเคารพบูชาและทำให้มันเป็นวิธีขอความช่วยเหลือ ดังนั้น โดยผ่านอัลกุรอานและฮะดิษ ท่านศาสดา (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม) ได้สั่งให้ผู้คนละหมาด ไม่จำเป็นต้องสวดอ้อนวอนต่ออัลลอฮ์หรือให้ทานา แต่ให้ขออภัยโทษต่ออัลลอฮ์สำหรับความผิดหรือบาปของตน ผู้ใดเรียกร้องต่ออัลลอฮ์ด้วยความคิดแห่งการให้อภัย อัลลอฮ์จะทรงอภัยโทษแก่เขาและตอบสนองความต้องการของเขาด้วยความเมตตา นั่นคือคำประกาศของอัลลอฮฺ ตะอาลา