Atlantis Wallpaper 4K

Atlantis (Eski Yunanca: Ἀτλαντὶς νῆσος, "Atlas Adası") Platon'un Timaeus ve Critias eserlerindeki ulusların kibirlerine dair bir alegoride bahsedilen kurgusal bir adadır ve burada "Antik Atina" yı kuşatan düşman deniz gücünü temsil eder. - Platon'un Cumhuriyet'teki ideal devletinin tarihî somutlaşmış hali. Hikayede Atina, Platon'un bir devlet anlayışının üstünlüğüne tanıklık ettiği varsayılan dünyadaki diğer tüm uluslardan farklı olarak Atlantis saldırısını püskürtüyor. Hikaye, Atlantis'in tanrıların gözünden düşmesi ve Atlantik Okyanusu'na dalmasıyla son bulur.

Platon'un çalışmalarındaki önemsiz önemine rağmen, Atlantis hikayesinin edebiyat üzerinde önemli bir etkisi olmuştur. Atlantis'in alegorik yönü, Francis Bacon'un New Atlantis ve Thomas More's Utopia gibi birkaç Rönesans yazarının ütopik eserlerinde ele alındı. Öte yandan, on dokuzuncu yüzyıl amatör bilim adamları Platon'un anlatısını tarihsel gelenek olarak yanlış yorumladılar, en ünlüsü Ignatius L. Donnelly'nin Atlantis: The Antediluvian World kitabında. Platon'un olayların zamanına dair belirsiz göstergeleri - zamanından 9.000 yıldan fazla zaman önce - ve Atlantis'in "Herkül Sütunları'nın ötesinde" olduğu iddia edilen yeri - birçok sahte bilimsel spekülasyona yol açtı. Sonuç olarak, Atlantis ileri tarih öncesi kayıp uygarlıkların her türlüsü ve söz konusu olduğu varsayılan ve çizgi romanlardan filmlere kadar çağdaş kurguya ilham vermeye devam ediyor.

Günümüz filologları ve klasikçiler hikayenin kurgusal karakteri üzerinde hemfikir olsalar da, neyin ilham kaynağı olduğu konusunda hala tartışma var. Örneğin Gyges'in öyküsünde olduğu gibi, Platon'un eski geleneklerden bazı alegorilerini ve metaforlarını özgürce ödünç aldığı bilinmektedir. Bu, bazı bilim adamlarının, Thera patlaması, Deniz Halkları istilası veya Truva Savaşı'nın Mısır kayıtlarından Atlantis'in olası ilham kaynağını araştırmasına yol açtı. Diğerleri bu gelenek zincirini mantıksız bulup reddediyorlar ve Platon'un, Atina'nın MÖ 415-413'te başarısızlıkla sonuçlanan Sicilya istilası veya MÖ 373'te Helike'nin yıkımı gibi çağdaş olaylardan esinlenerek tamamen kurgusal bir hesap oluşturduğu konusunda ısrar ediyorlar.