Surah Baqarah (سورة البقرة) wi

El-Bakara ("Düve" veya "İnek"), Kuran'ın ikinci ve en uzun suresidir.

Bakara (Arapça: البقرة‎, "Düve" veya "İnek"), Kuran'ın ikinci ve en uzun bölümüdür (sûre). 286 ayet (āyāt), 6.201 kelime ve 25.500 harften oluşmaktadır.

Bu bir Medine (Medeni/Medeni) suresidir, yani Müslümanların Veda Haccı sırasında indiğine inandıkları riba (faiz veya faiz) ile ilgili ayetler hariç olmak üzere, Hicret'ten sonra Medine'de nazil olduğu iddia edilmektedir. Muhammed'in son haccı. özellikle bu bölümdeki 281. ayetin, Muhammed'in son Hac'ını yaparken ve sadece 80 veya 90 gün boyunca Zilhicce'nin 10'unda, Kuran'ın nazil olan son ayeti olduğuna inanılmaktadır. sonra öldü.

Bakara Suresi (Kur'an), Ramazan ayında mü'minin oruç tutmasını emreder.

Kur'an'ın en uzun suresidir ve uzun bir sürede nazil olmuştur. Münafıkları ve çeşitli konulardaki emirleri konu alan bir Medine Suresidir.

İlk dört ve son üç ayet ve özel Arş Ayetleri (Aayatül Kürsi) gibi faziletleri olan birçok ayet içerir. Hz.Muhammed (s.a.v)'in şöyle dediği rivayet edilir

“Evlerinizi mezara çevirmeyin. Şeytan, Bakara Suresi okunan eve kesinlikle girmez.” [Müslim, Tirmizi / Tirmizi, Müsned Ahmed]

ed-Darimi de, Eş-Şa'bi'nin, Abdullah bin Mes'ud'un şöyle dediğini rivayet etmiştir: "Kim bir gece Bakara Suresinden on âyet okursa, o gece şeytan onun evine girmez. (Bu on âyet, Hz. ) baştan dördü, Ayat Al-Kursi (255), sonraki iki Ayat (256-257) ve son üç Ayat.

Sure, önemli miktarda yasa da dahil olmak üzere çok çeşitli konuları ele alır ve Adem, İbrahim ve Musa'nın hikayelerini yeniden anlatır. Ana tema rehberliktir: müşrikleri (Müşrik) ve Medine Yahudilerini İslam'ı kabul etmeye teşvik etmek ve onları ve münafıkları (Münafikun) Allah'ın geçmişte O'nun çağrısına kulak vermeyenlerin başına geldiği yazgı hakkında uyarmak.

Bu bölümdeki hikayeler, okuyucunun İslam'daki teolojik hakikat anlayışını anlamasına yardımcı olmak için anlatılmıştır.

Bakara Suresi ayrıca Allah'tan korkanların (Muttakin), yani takva sahiplerinin üç özelliğinden bahseder: 1) Onlar gayba inanırlar. İman (iman), kimsenin göremediği bir şeye inanmak ve kabul etmek, yani Muhammed'e ve Kuran'a güvenmektir. İmandan olan her şeye inanmaktır, Melekler, kader vs. 2) Namazı kılarlar (Salah/Namaz/salat/selat/salaah/salat). Takva sahibi kişinin en büyük alameti Namaz/Namaz kılmasıdır. Namazı kılmak, ihlâslarını içten, kalbdeki hislerle, haricen ise (Abdest, Farzlar, Sünnetler, Tecvid ile okumak vb.) yerine getirmek ve Allah ile bir bağ hissetmektir. Muhammed bir hadis veya hadiste “Namaz müminin miracıdır” demiş ve miracında Allah ile konuşmuştur. (Bakara Suresi'nden önceki Surede, yani Fatiha Suresi Müslümanların Allah ile diyalog kurduklarına inanılır). 3) Allah'ın kendilerine verdiğinden harcarlar, çünkü bu da bir ibadettir, yani maddi bir ibadettir. Allah yolunda harcamak (yani sadaka vermek), Müslümanların Allah'ın kendilerine verdiğine inandıkları şeylerden harcamaktır. Sadaka, bir Müslümanın imanının doğruluğunu gösterdiği için “Hak” anlamına gelen “Sıdk” kelimesinden gelir.

Bakara Suresi 8-20 ayetleri münafıklardan (Münafikun) bahseder. Muhammed'in Mekke döneminde, müminler ve müşrikler (inanmayanlar) olmak üzere iki grup vardı. Ancak Hicret'ten (Medine'ye Hicret) sonra Muhammed, Müslümanlara karşı gizlice komplo kurarken, açıkça İslam'ı kabul edenlerin muhalefetiyle uğraşmak zorunda kaldı. Liderleri, Muhammed'in Medine'ye gelişinden önce kral olarak taç giyecek olan Abdullah ibn Ubeyy idi. Münafıklar, kâfirlerle olan cemiyetlerini kaybetmeden Müslümanlardan istifade ettiler.