ชีวิตสามัญชนสมัยอยุธยา

ด้วยจิตนาการในวัยเด็กที่ผมอยากจะสร้างเครื่องไทม์แมทชีนเพื่อย้อนอดีตไปในสมัยอยุธยา แม้ความเป็นจริงเราไม่สามารถย้อนเวลากลับไปได้ในทางกายภาพ แต่ในด้านจินตนาการเราสามารถทำได้ ไม่ว่าจะผ่านทางภาพยนต์ จากการอ่านหนังสือ แต่เมื่อมีเทคโนโลยี VR (virtual reality) ผมจึงถือโอกาสถ่ายทอดเรื่องราวจากบันทึกของลาลูแบร์ แม้เพียงแง่มุมเล็กๆแล้วทำให้คนทั่วไปได้เห็นถึงรากที่แท้จริงของสังคมไทยในอดีต ก็ถือว่านี่เป็นความสำเร็จของผมแล้ว แต่ปัญหาอยู่ที่ว่าคนทั่วไปไม่เห็นถึงความจำเป็นในเทคโนโลยี VR ขอให้นึกถึงเครื่องดูภาพสไลด์เมื่อ30ปีก่อน ที่มีให้เช่าดูตามงานวัด แม้เป็นเพียงภาพนิ่ง ไม่มีคำอธิบายไดๆ ก็ทำให้เด็กๆในสมัยนั้น รู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้ดูมัน จิตนาการนั้นแม้จับต้องไม่ได้แต่มันคือจุดเริ่มต้นของความคิดสร้างสรรค์ แม้ว่าสังคมจะเปลี่ยนไปไกลแค่ไหน แต่จิตนาการก็มีความสำคัญเสมอ เพราะมันคือรากฐานของการสร้างนวัตกรรมใหม่ๆ.