Eng Kichik Jinoyat

Bismillahir Rohmanir Rohiym.

Bilinglarki,bu hayoti dunyo bir nafaslik oʻyin-kulgi,

zebi-ziynat, oʻrtalaringizdagi oʻzaro maqtanish va

mol-dunyo hamda farzandlarni koʻpaytirishdir xalos.

(Hadid surasidagi 20-oyatning maʼnosi)

"Ey Odam farzandi !

Agar senga ajratib qoʻyilgan rizqqa qanoat qilsang, rizqning oʻzi keladi

va jambon Mendan maqtov olasan. Bordi-yu bu taqsimga qanoat qilmasang,

dunyoni sening ustingdan sulton va seni unga xizmatkor qilib qoʻyaman.

Dunyo uchun choʻldagi vahshiy hayvonlar kabi yugurasan, munitions senga

taqsimlab qoʻygan rizqimdan ortigʻi kelmaydi va oʻzing ham

Mening oldimda uyalib qolasan.

(Hadissi Qudsiydan)

Ajab makkoradir dunyoyi foniy,

Ming alvon jilva birla aldar oni.

Oʻshal makkorakim, solsa qoʻynigʻa,

Sevingandin kirar shayton oʻyungʻa.

(Soʻfiy Ollohyordan)

Tintuve

"Kelib-kelib ro'zaning birinchi kuni o'g'irlikka tushasanmi, uying

kuygur ! Men bu pullarni oʻlimligimga deb yigʻyatuvdim, iloyim oʻlimligingga

acheteur!

Dimanche deb qargʻanayotgan Mohina kampir sochilib yotgan matolarni

sandiqqa taxlay boshladi. Oʻgʻri sandiqni titib tashlamagan edi. Ochgan-u pulni

olgan, boshqa narsaga tegmagan. Milisa deganlari bitta sandiq kamlik qilib,

uyning tit-pitini chiqarib yubordi-ya ! Itiga har burchakni hidlatib chiqdi. Il

Suhrobga qarab bir vovullagan edi, bola bechorani soʻroqqa tutib ketishdi.

Mohina qarasa, milisa gapni aylantira-aylantira nabirasini oʻgʻriga

chiqarib qoʻyadigan. Ana shunisiga chidamay, biram shovqin soldi-ki, milisa

deganlari kelganiga pushaymon yeb, joʻnab qoldi.

"Oʻgʻrini topsak, xabar beramiz", deb vaʼda qilishdi.

« Men oʻgʻringni pishirib yeymanmi, sen menga pulimni topib ber !

Mohina kampir shunday deb javraganicha qolaverdi.

Quyosh botib, shom azoni eshitilsa-da, iftor qilish xayoliga kelmadi.

Mohina bu dunyoda yetmish uch yil yashab, bugun birinchi marta roʻza tutishi edi.

Uyini yigʻishtirar ekan, Allohga daʼvo qilib qoʻyishni ham unutmadi :

« Namozingni oʻqimay, roʻzangni tutmay yurganimda indamagan eding. Gapingga

kirib, roʻzangni tutganimda, topganimga baraka berish oʻrniga shoʻrginamni

quritasanmi-ya ? »

Buni « bandaga qoʻndoqda tekkan kasal », deydilar. Banda yaxshiliklari

tufayli topayotgan savoblarini erinmay sanab yuradi va buning evaziga tezroq

mukofotini olishni istaydi. Umri savdo-sotiq bilan oʻtgan Mohina dunyoni

bir bozor deb hisoblardi. Shu bois bir kun tutgan roʻzasining savobiga

mukofot oʻrniga jazo olgani eng ulugʻ adolatsizlik boʻlib tuyuldi. Bir-ikki

soʻm foydani deb pattachilar bilan janjallashishga odatlanib qolgan nodon

kampir bu onda endi Xudo bilan haq talashardi. Savdoda nasiyaga mol

bermagani kabi bugun olajak ajrining jambon ertaga qoldirilishini istamas

édi. Roʻza farz boʻlgan yoshidan beri oʻtgan ibodatsiz yillarining jazolari

kutib turganini esa fahm etmasdi.

Dam oʻziga-oʻzi gapirib, barrage uf torta-torta tintuvdan keyingi uyini

tartibga keltiray deganda eshik shasht bilan ochildi-yu ichkariga Xolnisa ​​oʻqday

Otilib Kirdi.

-Hoy, mening bolamga tuhmat qilmagan bitta siz qoluvdingizmi ? Taille

avval oʻzingizning goʻrsoʻxtangizni eplab oling, keyin mening bolamga osiling !

Jambon eshikning taraqlab ochilishi, jambon qoʻshni xotinning otilib

kirishidan choʻchib tushgan kampir Xolnisaning daʼvosini eshitib gangib

qoldi. Ammo uning bu holati uzoq davom etmadi. Qaysi bozor koʻrgan xotin

birovni javratib qoʻyib, oʻzi dovdirab qolibdi-ki, Mohina koʻzlarini

moʻltillatib maʼsumalik bilan jimgina qarab turaversa ? Achchiqni achchiq

kesganda, shallaqilikni shallaqilik daf etolmas ekanmi? Mohina jambon obdon

sinovdan o'tgan shu qurolni ishga soldi :