انواع طب سنتي

طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی طب سنتی مجموعه‌ای است از دانسته‌ها، مهارت‌ها و اعمال که بر پایه نظریه‌ها، باورها و تجربه‌های بومی فرهنگ‌های مختلف است، خواه که قابل شرح باشد یا نباشد، که در بهداشت و نیز پیشگیری، تشخیص، بهبود و مداوای بیماری‌های جسمی و ذهنی مورد استفاده قرار می‌گیرند.[نیازمند منبع]

اما تعریف دقیق طب سنتی: طب سنتی علمی است با قدمتی بیش از ۸۰۰۰ سال در ایران و میراثی گرانقدر مبتنی بر شواهد و محصول کار علمی و تحقیق هزاران دانشمند و پزشک بزرگ از جمله ابوعلی سینا، رازی، عقیله خراسانی، حکیم محمد اعظم خان و … می‌باشد که در طول قرون و اعصار در مجموعه‌هایی کوچک و بزرگ گردآوری شده.

کتاب‌های طب سنتی افرادی چون زکریای رازی و مخصوصاً ابن سینا شهرت زیادی دارد تا جایی که قریب به ۵۰۰ سال در دانشکده‌های اروپایی و آسیایی توسط اساتید تدریس شده‌است. اصول طبابت در این آثار طب سنتی، بر چهار طبیعت مزاج انسان یا اخلاط اربعه بوده از جمله: بلغم، صفرا، سودا و دم

طب سنتی در بسیاری نقاط جهان وجود دارد که از جمله مشهورترین انواع آن می‌توان به طب سنتی چین، گیاه‌درمانی و طب اخلاطی (بکار برده شده در طب سنتی ایرانی - علم مزاج‌شناسی)، شمن‌باوری و آیورودا (بکار برده شده در طب سنتی هندی) اشاره کرد.

اين برنامه داراي امکانات زير ميباشد :

امکان اضافه کردن متن به علاقه مندي ها

امکان اشتراک گذاري متن ها در تمام شبکه هاي اجتماعي