พระรถคำกลอน

พระรถคำกลอน

ข้อมูลเบื้องต้น

ผู้แต่ง: [[]]

บทประพันธ์

สำนวนที่ ๑

◉ ประนมกรอ่อนกายถวายเศียร[1]

ต่างโกสุมประทุมมาศดาษเดียร ประทีปเทียนส่องนัยนาแทน

ด้วยอารมณ์ชมบุญพระไตรรัตน์ วาจาสัตย์สรรเสริญนี้สุขแสน

ถึงดินหล้าฟ้าเหล่าตลอดแดน ทุกเมืองแมนยกยอชะลอคุณ

ยังหลงเหลือเผื่ออยู่ไม่รู้สิ้น เป็นอาจิณเจืออยู่ไม่รู้สูญ

คือสิ่งใดพิสดารไม่ปานปูน เพราะนุกูลไกรโลกให้เลิศไกร

ยอมรื้อสัตว์ในวัฏสงสาร ดลสถานศิวาโมกข์มไห

เด็ดสังขารดาลดับมหาภัย อันเกิดในตัณหาอันสาธารณ์

เราคำนึงจะพึ่งพระทั้งสาม จะใคร่ข้ามแอ่งโอฆสงสาร

จะเด็ดรักหักบ่วงที่ห่วงมาร เห็นกันดารไม่สำเร็จโดยเจตนา

เพราะรึงรังกำลังด้วยโมโห ทั้งโลโภเข้ามาเกาะเพราะตัณหา

บาปทำซ้ำเติมจะเพิ่มพา ให้เชือนช้าชักไว้ในโลกีย์

อ่านต่อ...