Рубоиёт. Рӯдакӣ

Дар раҳгузари бод чароғе, ки турост,

Тарсам, ки бимирад аз фароғе, ки турост.

Бӯйи ҷигари сухта олам бигирифт,

Гар нашнидӣ, зиҳӣ димоғе, ки турост.

2

Бо он ки дилам аз ғами ҳаҷрат хун аст,

Шодӣ зи ғами туам зи ғам афзун аст!

Андеша кунам ҳар шабу гӯям, ё раб,

Ҳиҷрон-ш чунин аст, висолаш чун аст?

3

Ҷойе, ки гузаргоҳи дили маҳзун аст,

Он ҷо ду ҳазор найза болои хун аст.

Лайлисифатон зи ҳоли мо бехабаранд,

Маҷнун донад, ки ҳоли Маҷнун чун аст!

4

Дил хаставу бастаи мусалсалмӯйест,

Хунгаштаву куштаи бути ҳиндуест.

Суде накунад насиҳатат, эй воиз,

Ин хонахароб турфа якпаҳлуест.

5

Тақдир, ки ба куштанат озарм надошт,

Бар ҳусну ҷавони-т дили нарм надошт.

Андар аҷабам зи ҷонситон, к-аз чу туе

Ҷон бистуду аз ҷамоли ту шарм надошт.

6

Чашмам зи ғамат ба ҳар ақиқе, ки бисуфт,

Бар чеҳра ҳазор гул зи розам бишкуфт.

Розе, ки дилам зи ҷон ҳамедошт нуҳуфт,

Ашкам ба забони ҳол бо халқ бигуфт.

7

Бе рӯйи ту хуршеди ҷаҳонсӯз мабод,

Ҳам бе ту чароғи оламафрӯз мабод!

Бо васли ту касс чу ман бадомӯз мабод,

Рӯзе, ки туро набинам он рӯз мабод!

8

Зулфаш бикашӣ, шаби дароз андозад,

В-ар бикшойӣ, ҷангали боз андозад,

В-ар печу хамаш зи якдигар бикшоянд,

Доман-доман мушки Тароз андозад.

9

Чун субҳ алам зад ба ҳисомат монад,

Чун якшаба шуд моҳ, ба ҷамоат монад!

Тақдир ба аспи тезгомат монад,

Рӯзӣ ба ато додани омат монад!

10

Ҷуз ҳодиса ҳаргиз талабам кас накунад,

Як пурсиши гарм ҷуз табам касс накунад

В-ар ҷон ба лаб оядам ба ҷуз мардуми чашм

Як қатраи об бар лабам кас накунад.