Chemistry Dictionary

Kimia ialah cabang sains yang berkaitan dengan sifat, komposisi, dan struktur unsur dan sebatian, bagaimana ia boleh berubah, dan tenaga yang dibebaskan atau diserap apabila ia berubah.

Kimia ialah kajian saintifik tentang sifat dan kelakuan jirim.[1] Ia adalah sains semula jadi yang merangkumi unsur-unsur yang membentuk jirim kepada sebatian yang terdiri daripada atom, molekul dan ion: komposisi, struktur, sifat, tingkah laku dan perubahan yang mereka alami semasa tindak balas dengan bahan lain.

Dalam skop subjeknya, kimia menduduki kedudukan pertengahan antara fizik dan biologi.[6] Ia kadangkala dipanggil sains pusat kerana ia menyediakan asas untuk memahami kedua-dua disiplin sains asas dan gunaan pada peringkat asas.[7] Sebagai contoh, kimia menerangkan aspek pertumbuhan tumbuhan (botani), pembentukan batuan igneus (geologi), bagaimana ozon atmosfera terbentuk dan bagaimana bahan pencemar alam sekitar terdegradasi (ekologi), sifat-sifat tanah pada bulan (kosmokimia), bagaimana ubat berfungsi (farmakologi), dan cara mengumpul bukti DNA di tempat kejadian (forensik).

Kimia menangani topik seperti bagaimana atom dan molekul berinteraksi melalui ikatan kimia untuk membentuk sebatian kimia baharu. Terdapat dua jenis ikatan kimia:

Ikatan kimia primer, ikatan kovalen sedemikian, di mana atom berkongsi satu atau lebih elektron; ikatan ionik, di mana atom mendermakan satu atau lebih elektron kepada atom lain untuk menghasilkan ion (kation dan anion); ikatan logam

Ikatan kimia sekunder, seperti ikatan hidrogen; Ikatan daya Van der Waals; interaksi ion-ion; interaksi ion-dipol