Танк Т-34

De T-34 (informele "vierendertig") is een Sovjet mediumtank uit de periode van de Grote Patriottische Oorlog en werd massaal geproduceerd sinds 1940. In 1942-1947, de hoofdtank van het Rode Leger en de USSR strijdkrachten. Het was de hoofdtank van het Rode Leger tot de eerste helft van 1944, voordat de T-34-85 werd aangepast door de troepen.

Ontwikkeld door het ontwerpbureau van de tankafdeling van de Kharkov-fabriek nummer 183 onder leiding van Michail Ilyich Koshkin. Het succes van het project werd vooraf bepaald door het gebruik van de nieuwste, zeer zuinige dieselmotor B-2, waardoor de medium zwaar gepantserde T-34 een buitengewoon hoog specifiek vermogen (de verhouding tussen motorvermogen en gewicht) van de lichte, licht gepantserde BT erfde, die de absolute superioriteit van de T-tank tijdens de Grote Patriottische Oorlog verzekerde. -34 op het terrein, manoeuvreerbaarheid, mobiliteit. Voor de eerste keer in de praktijk van het wereldtankgebouw, werd het langgerekte (30,5 kaliber) 76-mm kanon L-11 (model 1939) geïnstalleerd op de middelgrote tank T-34, aanzienlijk overtreffend alle bestaande jarenlange buitenlandse tankartillerie.

De T-34-tank had een enorme impact op de uitkomst van de oorlog en op de verdere ontwikkeling van het ontwerp van de wereldtank. Duitse troepen hadden zulke krachtige uitrusting niet verwacht van de USSR. Vanwege de combinatie van zijn gevechtskwaliteiten, werd de T-34 door vele experts en militaire experts erkend als een van de beste tanks van de Tweede Wereldoorlog.