القرأن الكريم بدون نت - (11) Q

Surah Al-Alaq: “Reciteer in de naam van uw Heer die heeft geschapen” Quraan Majeed

Surah Al-Alaq (96: 1) -اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَق

“Reciteer in de naam van uw Heer die schiep” Quraan Majeed (96: 1)

De koran (/ kɔːrˈɑːn / kor-AHN; Arabisch: القرآن, geromaniseerd: al-Qurʼan Arabische uitspraak: [alqur'ʔaːn], wat letterlijk "de recitatie" betekent), ook geromaniseerde koran of koran, is de centrale religieuze tekst van de islam, waarvan moslims geloven dat het een openbaring van God (Allah) is. Het wordt algemeen beschouwd als het beste werk in de klassieke Arabische literatuur. Iets korter dan het Nieuwe Testament, het is georganiseerd in 114 hoofdstukken (Arabisch: سورة surah, meervoud سور sur) - niet volgens chronologie of onderwerp, maar volgens lengte van surahs (met enkele uitzonderingen). Surah zijn onderverdeeld in verzen (Arabisch: آية ayah, meervoud آيات ayat).

Iemand die de hele AlQuran heeft onthouden, wordt een hafiz genoemd. Het koranvers (ayah) wordt soms gereciteerd met een speciaal soort elocutie die voor dit doel is gereserveerd, genaamd tajwid (tajweed). Tijdens de maand Ramadan voltooien moslims doorgaans de recitatie van de hele koran tijdens tarawih-gebeden (namaz / salah / salat / solat). Om de betekenis van een bepaald koranvers te extrapoleren, vertrouwen de meeste moslims op exegese of tafsir / tafseer.

De juiste recitatie van de koran is het onderwerp van een afzonderlijke discipline genaamd tajwid / tajweed die in detail bepaalt hoe de koran moet worden gereciteerd, hoe elke individuele lettergreep moet worden uitgesproken, de noodzaak om aandacht te besteden aan de plaatsen waar er een moet zijn pauzeer, naar elisies, waar de uitspraak lang of kort moet zijn, waar letters samen moeten klinken en waar ze gescheiden moeten worden gehouden, enz. Er kan worden gezegd dat deze discipline de wetten en methoden bestudeert voor het correct reciteren van de Mushaf en omvat drie hoofdgebieden: de juiste uitspraak van medeklinkers en klinkers (de articulatie van de koranfonemen), de regels voor pauze bij recitatie en hervatting van recitatie, en de muzikale en melodieuze kenmerken van recitatie.

Om onjuiste uitspraak te voorkomen, volgen reciteerders die geen moedertaalsprekers van de Arabische taal zijn, een trainingsprogramma in landen als Egypte of Saoedi-Arabië. De recitaties van enkele Egyptische recitanten, zoals El Minshawy, Al-Hussary, Abdul Basit, Mustafa Ismail, waren van grote invloed op de ontwikkeling van de recitatiekunst. Zuidoost-Azië staat bekend om zijn recitatie van wereldklasse, wat tot uiting komt in de populariteit van reciteerders als Maria Ulfah uit Jakarta.

Naast en onafhankelijk van de indeling in hoofdstukken, zijn er verschillende manieren om de koran te verdelen in delen van ongeveer dezelfde lengte voor het gemak bij het lezen. De 30 juz '(meervoud ajza) kan worden gebruikt om de hele koran in een maand te lezen. Sommige van deze delen zijn bekend onder namen - dit zijn de eerste paar woorden waarmee de juz begint. Een juz 'is soms verder verdeeld in twee hizb (meervoud ahzab), en elke hizb is onderverdeeld in vier rub'al-ahzab. De koran is ook verdeeld in zeven ongeveer gelijke delen, manzil (meervoud manazil), zodat hij binnen een week kan worden gereciteerd.

De Muqattaʿat (Arabisch: حروف مقطعات ḥurūf muqaṭṭaʿāt "ontkoppelde letters" of "niet-verbonden letters"; ook "mysterieuze letters") zijn combinaties van één tot vijf Arabische letters die aan het begin van 29 van de 114 hoofdstukken van de koran voorkomen na de basmala. De letters zijn ook bekend als fawatih (فواتح) of "openers" omdat ze het openingsvers vormen van hun respectievelijke soera's. Vier soera's zijn genoemd naar hun muqatta'at, Taha (Ta-Ha), Yaseen (Yasin / Ya-sin), Sad en Qaf. De oorspronkelijke betekenis van de letters is onbekend. Tafsir (exegese) heeft ze geïnterpreteerd als afkortingen voor namen of eigenschappen van God of voor de namen of inhoud van de respectievelijke soerahs.

Andere vroege exegeten waren enkele metgezellen van Mohammed, zoals Abu Bakr, 'Umar ibn al-Khattab,' Uthman ibn 'Affan, Ali ibn Abi Talib,' Abdullah ibn Mas'ood, 'Abdullah ibn Abbas, Ubayy ibn Ka'b, Zayd ibn Thaabit.