رواية فلتغفري

Ik vroeg je die dag of je een tomboy was, onthoud hoe je je hoofd ophief en hoe je je scherpe blik blokkeerde als een vlammenschelp ... Je blikken waren heerlijk ondanks hun intensiteit en ondanks hun uitdaging.

Ik weet niet hoe je me zo snel hebt beroofd, Juman, ik begrijp niet hoe je me betoverde vanaf de eerste keer dat mijn ogen op je vielen.

Ik heb je die dag veel uitgelokt, ik had meer dorst om je na elk woord en na elke zin te provoceren, je nervositeit was heerlijk, de roodheid van je oren was opwindend.

Toen ik het café verliet, Juman, besloot ik dat je van mij zou zijn, ik zou nooit toestaan ​​dat je van iemand anders zou zijn!