رواية وحدك حبيبتي - اماني عطاا

Een nieuwe romantische roman van / Amani Atallah

Roman alleen mijn liefde

citaat :

- Omdat je alle mannen op je zwarte lijst hebt gezet... waarom ben je met de top van de lijst getrouwd?

Ze keek hem uitdagend aan.

- Begrijp je het nog niet?

Hij glimlachte vrolijk en zei:

Ik wil tussen je mooie lippen horen, waar wacht je precies op van mij?

Ze zei zelfverzekerd:

Ik zal ervoor zorgen dat je spijt krijgt van je duistere verleden.

Hij lachte:

- Werkelijk...? En hoe zou dit zijn..?

Ik voelde wat woede over zijn sarcasme en onverschilligheid, dus zei ik tegen hem:

Ik beloof je dat je zult knielen om vergeving te vragen.

riep sarcasme uit:

- wat..? Kniel neer en vraag om vergeving..Wie denk je wel dat je bent? Godin die je niet kent?!

Trots wendde ze haar gezicht af.

- We zullen zien.

Haar overmoed verraste hem. Hij waarschuwde:

Wie mijn godin wordt, het zal mijn eerste ritueel zijn om haar te doden.

Ze zei onverschillig:

- En ik geef niet om de dood... als ik maar bereik wat ik wil.

Hij zei sarcastisch:

- Als onze relatie legitiem is geworden in mijn achteloosheid... betekent dit niets anders.

Ze negeerde zijn grofheid in sluwheid en zei:

- Deze nervositeit waarover je spreekt... is het beste bewijs van mijn succes.

Hij schudde zijn hoofd en zei:

- Jullie idioten... De vrouw die Mamdouh Salem trotseert is nog niet geboren.

Ze zei sarcastisch, zijn spanning raakte haar:

- Misschien sliep je of was je dronken toen deze vrouw werd geboren.. maar ze was al geboren en dwong je om met haar te trouwen door je eigen bekentenis.. en hier staat ze nu voor je.. ze is dol op je en zal verlaat je niet, o pauw, tenzij je je veren hebt ontdaan waarover je opschept.

Zijn ogen vernauwden zich toen hij haar sarcasme aankeek.. en zodra ze klaar was met praten, bleef hij lang lachen voordat hij met de andere hand op één hand sloeg.. Hij keek haar in de ogen en zei:

Ik zal haar nu nog een overwinning schenken en deze klucht met haar delen.

Ze hief haar gezicht trots op en gaf geen commentaar. Hij voegde eraan toe met de zekerheid van een professional die een kind duelleert:

- Ik beloof je dat verlangen naar mij je zal doden voordat de paar dagen die ik hier met je zal doorbrengen voorbij zijn.. je zult wachten met ongeduld en een brandend hart.. het weekend waarin je me ziet.. alsof je geboren bent voor alleen deze dagen.

Ze perste sarcasme haar lippen op elkaar terwijl hij op dezelfde zelfverzekerde toon verder ging:

- Je kruipt Razia in de kooi van een vrouw, Laila... en je zult trots zijn en je verwonderen over hem... omdat hij de enige is die de kans heeft gehad om met me te trouwen.

Ze stond op het punt te protesteren, maar hij nam haar plotseling in zijn armen en ze schreeuwde:

- Wat doe je?

Leg haar op het bed en zeg:

- We gaan de uitdaging aan.

Ze riep met trillende stem uit:

Waarom heb je niet wat mannelijkheid en laat me naar je toe kruipen, zoals je beweert?

Hij lachte sarcastisch en kwam dichter bij haar.

- Mannelijkheid...!! Ik zie hier geen mannelijkheid in, maar een onvergeeflijke dwaasheid.