Acrom

Waar is mijn schone maagd? Ik weet niet meer wat er is gebeurd, ik weet alleen dat ik niet meer bij haar ben. De lucht stroomt in mij, in een oogwenk, mijn lichaam komt omhoog, dan bereik ik een punt waarop de lucht me doet omdraaien, nu is mijn zicht ondersteboven; de donkere grot is gevuld met glinsteringen van diamanten en metalen, zo zwak dat alles grijs wordt. Het rotsachtige terrein wordt mijn bodem, mijn voeten vallen op de grond, ik kijk omhoog en een lichtstraal van een mooie roos die aan het uiteinde ligt, verlicht mijn pad.