Beste WPAP-ontwerp

WPAP is een illustratie in portretstijl van mensen die worden gedomineerd door vlakke gebieden van de voorste kleur (bekend als rechthoekige foto's), midden en achterkant om dimensies te creëren, gevormd door denkbeeldige lijnen die stevig in de vorm van het gezicht zijn, de positie van gezichtselementen en de verhoudingen blijven hetzelfde als het originele portret met een creatief traceringsproces dat niet onderhevig is aan 100 procent van wat wordt getraceerd.

Uniek aan het proces van het ontdekken van deze grafische illustratie, bij het maken van illustratieve tekeningen, is Wheda met originele fotoreferentie met moeilijkheidsgraad hoog, vooral met betrekking tot de geschiktheid van de huidskleur en de fijnheid van krassen. Om dit te overwinnen, begon hij strenge ontwerplijnen te maken die vervolgens met kleuren werden gevuld. Het wordt eenvoudiger en het beeld wordt gemakkelijk herkend als wie of wat. Wedha had aanvankelijk geen vermoeden dat de techniek die hij creëerde de kunst waard is, gezien het feit dat de tekhik is gedaan omdat in die tijd (rond de jaren 90) de kracht van visie en nauwkeurigheid is afgenomen als gevolg van de factor leeftijd.

Tot eindelijk was er een persoon genaamd Gumelar, voorzitter van de afdeling Visual Communication Design van Multimedia Nusantara University, die verbaasd was over het werk van Wedha en ernaar streeft deze kunststroom door heel Indonesië te verspreiden. Als gevolg daarvan is er in verschillende steden nu een kunstgemeenschap die dol is op WPAP-technieken. De populariteit van WPAP in Indonesië maakt deze techniek bekend als de stroom van wedhaïsme.