CRATYLUS

Socrates vergelijkt de oorspronkelijke vorming van een woord met het werk van een kunstenaar bij het bespreken en hoe het zich zou verhouden tot het onderwerp ervan. In een schilderij gebruikt een kunstenaar kleur om de essentie van zijn onderwerp weer te geven. Evenzo gebruikt de maker van woorden letters met specifieke klanken om de essentie van het onderwerp van het woord over te brengen. Er is een letter voor zachte voorwerpen, een letter voor vloeibare dingen, enzovoort.

Hermogenes is van mening dat namen het resultaat zijn van gewoonte en conventie. Ze bevatten niet de essentie van hun onderwerp, dus individuen of gemeenschappen die ze gebruiken, kunnen ze vervangen door iets dat er niets mee te maken heeft. Het onderscheid tussen de twee gezichtspunten wordt vaak vertroebeld. [meer verduidelijking is vereist] Socrates geeft voor meer dan de helft van het debat onderbouwde veronderstellingen over de oorsprong van namen en woorden als antwoord op het verzoek van Hermogenes. Namen van Olympische goden, gepersonifieerde goden en veel woorden die abstracte concepten aanduiden, zijn er onder. Hij onderzoekt of de namen "stromen" die aan Cronus en Rhea worden gegeven (o = stroom of ruimte) toevallig zijn.