CRITIQUE OF JUDGEMENT

Het boek heeft twee grote delen: de kritiek van het esthetisch oordeel en de kritiek van het teleologisch oordeel. Het bevat ook een grondige samenvatting van de totaliteit van Kants kritische theorie, georganiseerd in zijn definitieve vorm. Kant produceerde een nieuwe inleiding voor publicatie, vandaar dat de zogenaamde Eerste Inleiding niet tijdens zijn leven werd uitgebracht. De Kritiek van de zuivere rede, waarin Kant pleitte voor een transcendentale esthetiek, was al het resultaat van de kritische inspanning, die de grenzen en voorwaarden van het weten verkende.

Volgens The First Critique organiseert en vormt het intellect van de getuige subject de zintuiglijke wereld door het gebruik van ruimte en tijd. De conclusie van dit onderzoek in de Eerste Kritiek is dat er een aantal fundamentele antinomieën zijn in het dialectische gebruik van de Rede, met name dat er een absoluut onvermogen bestaat om zowel de bewering dat alle gedrag en alle gedachten worden bepaald door externe oorzaken als de bewering dat er is een echt "spontaan" causaal principe aan het werk in het menselijk gedrag.