Dalail Al Khairat

Dalail al-Khairat is een beroemde verzameling gebeden voor de islamitische profeet Mohammed, die is geschreven door de Marokkaanse soefi en islamitische geleerde Muhammad Sulaiman al-Jazuli ash Shadhili (overleden in 1465). Het is populair in delen van de islamitische wereld onder traditionele moslims - met name Noord-Afrika, de Levant, Turkije, de Kaukasus en Zuid-Azië, en is verdeeld in secties voor dagelijkse recitatie. De volledige Engelse vertaling van de titel is (Way-marks of Benefits and the Brilliant Burst of Lights in the Remembrance of Blessings on the Chosen Prophet).

De legende achter de oorsprong van de Dala'il al-Khayrat is dat al-Jazuli eens laat wakker werd voor zijn ochtendgebeden en tevergeefs begon te zoeken naar zuiver water om rituele wassingen uit te voeren. Tijdens zijn zoektocht kwam al-Jazuli een jong meisje tegen dat zich bewust was van de beroemde religiositeit van al-Jazuli en verbijsterd was over de reden waarom al-Jazuli geen zuiver water kon vinden. Het meisje spuugde toen in een put die op wonderbaarlijke wijze overstroomde met zuiver zoet water voor al-Jazuli om wassingen uit te voeren. Na het verrichten van gebed, vroeg al-Jazuli naar de manier waarop het meisje zo'n hoge spirituele positie bereikte. Het meisje antwoordde dat het eenvoudig was door "voortdurend te bidden tot God om het beste van de schepping te zegenen door het aantal ademhalingen en hartslagen." Al-Jazuli besloot toen een werk te schrijven waarin litanieën van gebeden werden verzameld waarin zij God vroegen om te zegenen en barmhartigheid en vriendelijkheid te betonen aan Mohammed.