Divine Comedy of Dante

The Divine Comedy (Italiaans: Divina Commedia) is een episch gedicht van Dante Alighieri tussen 1308 en zijn dood in 1321. Het wordt algemeen beschouwd als de meest vooraanstaande werk van de Italiaanse literatuur, en wordt gezien als een van de grootste werken uit de wereldliteratuur. Fantasierijk en allegorische visie op het hiernamaals van het gedicht is een hoogtepunt van de middeleeuwse wereldbeschouwing zoals het in de Westerse Kerk had ontwikkeld. Het hielp vast het Toscaanse dialect, waarin het is geschreven, zoals de gestandaardiseerde Italiaanse taal. Het is verdeeld in drie delen: Inferno, Purgatorio en Paradiso.

Aan de oppervlakte, het gedicht beschrijft Dante's reis door de hel, het vagevuur en de hemel, maar op een dieper niveau, het vertegenwoordigt allegorisch reis van de ziel naar God. Op dit dieper niveau, Dante is gebaseerd op de middeleeuwse christelijke theologie en filosofie, vooral thomistische filosofie en de Summa Theologica van Thomas Aquinas.Consequently, heeft de Goddelijke Komedie is genoemd "de Summa in vers."

Het werk werd oorspronkelijk simpelweg getiteld Comedia en werd later gedoopt Divina van Giovanni Boccaccio. De eerste gedrukte editie aan het woord goddelijke toe te voegen aan de titel was die van de Venetiaanse humanist Lodovico Dolce, gepubliceerd in 1555 door Gabriele Giolito de 'Ferrari.