Jurken Voor 13-jarigen

Advies voor mijn 13-jarige

Daar ben ik! Ik ben de jongste van drie, met twee oudere broers. Ja, ze maakten mijn leven tot een levende ellende die hun geboorterecht was (hoe dan ook, ze leken er natuurlijk bedreven in, alsof het helemaal geen inspanning was).

Toen ik dertien was, verhuisden we steden. Van een groots regionaal centrum van honderdduizend naar een kleiner mijnstadje of minder dan 10.000 mensen. Grote verandering.

Tegen de tijd dat ik dertien was, droeg ik een bril en een bh. Die twee dingen hebben elkaar geneutraliseerd, hoe dan ook, in de onzichtbaarheid / zichtbaarheidsstakes.

Dit advies aan je jongere zelf geven is een vrij populair fenomeen. Het is een concept ontwikkeld door Ellyn Spragins in haar boeken, New York Times bestseller What I Know Now (2006), If I'd Then (2008) en What I Know Now About Success (2010).

Ik zag het voor het eerst in een tijdschrift een paar jaar geleden, een vrouw van in de vijftig die advies gaf aan haar tienjarig zelf. Het was aangrijpend. En je weet wat ze zeggen "het is nooit te laat om een ​​gelukkige jeugd te hebben". Ik denk dat ze verwijzen naar de kracht van therapeutische interventies zoals reframing, rebirthing en herschrijven. Maar misschien zal lachen, liefhebben en drinken ook helpen om die herinneringen aan de jeugd te herscheppen?

Ok, dus hier ga ik. Dit is het advies dat ik zou geven aan mijn dertienjarige zelf (en ik zal proberen dit zo stijl / mode / winkelen mogelijk te maken als ik kan, want dat is wat je hier waarschijnlijk heeft gebracht, in de eerste plaats, toch? )

En voordat ik begin, laat me dit gewoon zeggen. Ik zou gewoon de hele reeks verzen kunnen reciteren van het Sunscreen-nummer, behalve misschien het stukje over leven in New York City en Noord-Californië (dat zou een raar advies zijn geweest voor een kind dat in Centraal Queensland, Australië woont?), Het is allemaal zo. zo op punt. Maar ik zal niet - je kunt het liedje zelf beluisteren. Dat gezegd hebbende: er is één stuk zo goed van dat nummer, ik ga er mee beginnen.

Ik kan je niet het verdriet vertellen dat ik heb moeten doormaken om fatsoenlijke wenkbrauwen terug te krijgen na die gekke pincet van de jaren negentig. Je hebt een goede wenkbrauwlijn - val er niet mee op!

De blouse met lange mouwen en de lange mouwen met hoge hals en de kant rond de hals is niet echt een stijl, het is leuk, zeker, maar niet echt jij. Je bent niet echt een meisje met franjes en flounce, toch? Nu, die blauwe Edwin-jeans uit 1984 - jij bent het!

Dat bijgesneden turquoise jasje met de funky kraag die je in 1992 koopt wanneer je voor het eerst naar Sydney gaat - hou dat. We zouden dat nog steeds dragen als je het niet had weggegooid in een van je waanzinnige opruimacties toen je van de ene flat naar de andere verhuisde.

Kies geluk. Je krijgt hierin een keuze. Kies geluk. Als om geen andere reden dan gelukkig er beter uitziet en het ons een fortuin bespaart in huidverzorging langs de lijn.

Ok, er is waarschijnlijk nog veel meer dat ik tegen mijn 13-jarige zelf zou zeggen. Ik heb misschien een privé 1: 1 sessie met haar om nog een paar onderwerpen te behandelen. Misschien later. Het is fascinerend om te bedenken wat er zou zijn gebeurd als tijdreizen mogelijk was en ons jongere ons advies van nu af aan kon horen en aannemen. Hoe onze levens anders kunnen zijn geweest. Welk advies zou je je jongere zelf willen geven? Er is nog een ding dat ik tegen mijn jongere zelf zou zeggen: die typen in Grade 9 Typing - ze zijn het waard. Wie wist dat typen zo'n millenniumvaardigheid zou zijn.