Rosaire de Miséricorde Divine

Dit derde werd geleerd tijdens een visioen dat zuster Faustina op 13 september 1935 kreeg: “Ik zag een engel, de beul van de toorn van God, op het punt staan ​​de aarde te bereiken. Ik begon het uit te roepen naar God voor de wereld met woorden die ik vanbinnen hoorde. Terwijl ik zo bad, zag ik dat de engel in de steek werd gelaten en dat hij de straf niet langer kon uitvoeren.

De volgende dag leerde een innerlijke stem hem dit gebed in de rozenkranskralen.

"Bij het reciteren van deze rozenkrans ben ik blij om alles te geven wat van mij wordt verlangd. Wanneer zij verharde zondaars reciteren, zal ik hun ziel met vrede vervullen, en hun uur van dood zal gelukkig zijn. Schrijf dit aan de moeilijke eeuwen: wanneer de De ziel ziet en herkent de ernst van haar zonden, wanneer de hele afgrond van ellende waarin zij is gestort is geopenbaard, laat zij niet wanhopen, maar laat zij zichzelf met vertrouwen in de armen van mijn barmhartigheid werpen. armen van Zijn lieve moeder. Deze zielen hebben voorrang op Mijn barmhartige hart. Zeg dat geen enkele ziel die zich tot Mijn genade heeft gewend, teleurgesteld of geïrriteerd is.

“Als ze deze rozenkrans bidden met de stervenden, zal ik tussen de Vader en de ziel die sterft, niet als een rechtvaardige rechter staan, maar als een barmhartige Verlosser.”

De rozenkrans omvat ook de contemplatie van bepaalde passages uit het leven van Jezus en zijn moeder Maria die, volgens de leer van de katholieke kerk, van bijzonder belang zijn voor de heilsgeschiedenis en "mysteries" worden genoemd.

Traditioneel werd de rozenkrans verdeeld in drie gelijke delen, met elk vijftig kralen, die, omdat ze overeenkwamen met het derde deel, de rozenkrans werden genoemd.