Immuunsysteem

Referentie van het immuunsysteem boek

Het immuunsysteem is een verdedigingssysteem van de gastheer dat vele biologische structuren en processen omvat binnen een organisme dat beschermt tegen ziekte. Om goed te functioneren, moet een immuunsysteem een ​​breed scala aan agentia, bekend als pathogenen, detecteren van virussen tot parasitaire wormen en ze onderscheiden van het eigen gezonde weefsel van het organisme. Bij veel soorten kan het immuunsysteem worden geclassificeerd in subsystemen, zoals het aangeboren immuunsysteem versus het adaptieve immuunsysteem, of humorale immuniteit versus celgemedieerde immuniteit. Bij de mens scheiden de bloed-hersenbarrière, de bloed-hersenvocht barrière en soortgelijke vloeistof-hersenbarrières het perifere immuunsysteem van het neuro-immuunsysteem, dat de hersenen beschermt.

Pathogenen kunnen snel evolueren en zich aanpassen, en daardoor detectie en neutralisatie door het immuunsysteem voorkomen; meerdere afweermechanismen zijn echter ook geëvolueerd om pathogenen te herkennen en te neutraliseren. Zelfs eenvoudige eencellige organismen zoals bacteriën bezitten een rudimentair immuunsysteem in de vorm van enzymen die beschermen tegen bacteriofaaginfecties. Andere basale immuunmechanismen ontwikkeld in oude eukaryoten en blijven in hun moderne afstammelingen, zoals planten en ongewervelde dieren. Deze mechanismen omvatten fagocytose, antimicrobiële peptiden, defensinen genaamd, en het complementsysteem. Jawed vertebrates, inclusief mensen, hebben zelfs meer verfijnde verdedigingsmechanismen, waaronder het vermogen om zich in de loop van de tijd aan te passen om specifieke pathogenen efficiënter te herkennen. Adaptieve (of verworven) immuniteit creëert immunologisch geheugen na een eerste reactie op een specifiek pathogeen, wat leidt tot een verbeterde respons op volgende ontmoetingen met datzelfde pathogeen. Dit proces van verworven immuniteit vormt de basis voor vaccinatie.