Ishihara Color Blindness Test

De Ishihara-test is een kleurwaarnemingstest voor rood-groene kleurdeficiënties, de eerste in een klasse van succesvolle kleurenvisietests, pseudo-isochromatische platen genoemd. Het werd genoemd naar zijn ontwerper, Dr. Shinobu Ishihara, een professor aan de Universiteit van Tokyo, die voor het eerst zijn tests publiceerde in 1917.

De test bestaat uit een aantal gekleurde platen, Ishihara-platen genoemd, die elk een cirkel van punten bevatten die gerandomiseerd zijn in kleur en grootte. Binnen het patroon zijn stippen die een getal of vorm vormen die duidelijk zichtbaar is voor diegenen met een normaal kleurzicht en onzichtbaar of moeilijk te zien voor diegene met een rood-groen kleurenziendefect. Andere platen zijn opzettelijk ontworpen om alleen getallen te onthullen aan mensen met een rood / groene kleurenziengebrek en onzichtbaar te zijn voor mensen met een normaal rood / groen kleurenzicht. De volledige test bestaat uit 38 platen, maar het bestaan ​​van een ernstige tekortkoming is meestal duidelijk na slechts een paar platen. Er is ook een Ishihara-test bestaande uit 10, 14 of 24 testplaten.

De platen vormen verschillende testontwerpen:

 * Demonstratieplaat (plaat nummer één, meestal het cijfer "12"); ontworpen om zichtbaar te zijn voor alle personen, ongeacht of ze normaal zijn of slechtzienden in kleur. Alleen voor demonstratiedoeleinden, en meestal niet meegenomen in het maken van een score voor screeningdoeleinden.

 * Transformatieplaten: personen met een kleurenzichtafwijking moeten een ander figuur zien dan personen met een normaal kleurenzicht.

 * Vanishing plates: alleen individuen met een normaal kleurzicht zouden het figuur kunnen herkennen.

 * Verborgen cijferplaten: alleen personen met een kleurziend defect kunnen het figuur herkennen.

 * Diagnostische platen: bedoeld om het type van color vision defect (protanopia of deuteranopia) en de ernst ervan te bepalen.