June Dahn 3D

Alle hoop is verloren. Drijven tussen de sterren in een bewoonbare capsule. In een ruimteschip. Ver, ver weg van alle menselijke kolonies. Je bent verdwaald.

Alle hoop is verloren - is wat je zojuist dacht totdat uw AI metgezel je wakker met zijn luide stem verkondigen: "Raad eens wat ik gevonden! Je menselijke ik later kan bedanken?".

Je opent je ogen om te zien een muur van rood en geel gekleurde massa presenteert zich in elke richting zo ver voorruit van het dek kapitein zou toestaan ​​om te zien. Dan nog een functie heeft gevangen uw ogen, een lichte blauwachtige tint zichtbaar is vooral goed in de bocht aan de zijkant. Een planeet. Niet zomaar een planeet maar een planeet met zuurstof atmosfeer. "Heeft u de cursus voor re-entry ingesteld? Zijn er vormen van communicatie vanuit het?" je A.I. vragen

Hij antwoordt: "Er is een race van semi-intelligente machines opdoemen rond deze rots En ja, wetende dat je enorm geïnteresseerd Ik heb de koers voor de re-entry zou zijn In feite heb ik mijn bijna oneindige computationele vermogen gebruikt om te berekenen.. de aard van de re-entry hoek en snelheid die taaiheid ons schip zou benadrukken om de maximale en ons op de grond in minimale tijd. " Als uw partner klaar is met zijn speech je begint te merken een stijgende volume geluid van wat er zou een trein uit de 19de eeuw waarschijnlijk klonk. Tegelijkertijd begint een intense oranje gloed om de weergave van de planeet te vervangen. Uw briljante A.I. set bijna loodrechte hoek van re-entry. Dit begint te worden woresome.