António Aleixo – Loulé RA

António Aleixo is een van de grootste Portugese dichters. Maar daarnaast is hij misschien de enige dichter waar zijn talent aangeboren eigenschappen heeft. António Aleixo creëert poëzie, zonder ooit te leren, zonder te lezen, zonder dat het wordt geleerd om het te produceren. Het heeft geen andere referenties dan wie het omringt in de verschillende landen die het heeft afgelegd. Hij zal Pablo Neruda of T. S. Eliott nooit hebben gelezen om geïnspireerd te worden of leraren hebben gehad om hem uit te leggen hoe hij correct moet spellen of hoe de gedichten moeten worden verbroken. Het was Loulé die zijn huis als een land beschouwde dat trots op hem was en daar in zeer moeilijke tijden leefde of overleefde voor alle Portugese werknemers en vooral degenen die op het platteland woonden. Maar vanuit dit alles blijft er een grotere vraag: "Hoe ver kan Antonio Aleixo's poëzie komen als het andere omstandigheden had gehad?"

Dit augmented reality-project brengt ons vanaf het begin van de 20e eeuw naar Loulé en stelt ons voor aan António Aleixo, zijn vrienden en zijn rechtbanken. Een ware reis door het universum van het onwaarschijnlijke en het bewijs dat talent niet afhankelijk is van onderwijs, sociale klasse, leeftijd of regio