Planetstorm: Fallen Horizon

Voeren interplanetaire oorlog in deze prachtige moderne oorlogsvoering strategie spel. Commando een machtig leger, klaar om je verdediging en upgrade je arsenaal in uw zoektocht naar galactische overheersing. Het lot van de menselijke evolutie ligt in de hand. Kies de brute kracht van de Terrans of de superieure technologie van de Alterians. Wees de held je factie verdient, vandaag!

KENMERKEN

- Kies uw FACTION met unieke eenheden, de bevoegdheden en helden

- JOIN of LEIDEN krachtige allianties

- Voel de kracht van een machtig leger van militairen, mechs, en tanks

- na te gaan prachtige, gevarieerde omgevingen

- Bouw je basis en verover je tegenstanders

- Verdedig je kolonie tegen vijandelijke aanvallen

- GENIET stellaire soundtracks en voice acting

- Neem het op tegen duizenden spelers

Opmerking: een netwerkverbinding vereist om te spelen.

Privacybeleid: http://planetstormgame.com/privacy

THE HORIZON MEMOIRE - n.Chr 3445

*** hersteld van de overblijfselen van Perseus IV, kolonie aanduiding UNC-426. Auteur onbekend ***

... de zon verschroeide onze wereld en achtergelaten ruïnes van zand, verteerd door oorlog en tijd. En zo reisden we in de leegte, doelloos voor vrede en een tweede kans in het leven.

Het sterrenstelsel uiteindelijk vergaf onze zonden, beschutte ons onder de warmte van een duizend andere zonnen, en voedden ons de planetaire wonderen. Maar het nooit vergeten onze ware aard.

Jaren van ontberingen bracht wijdverspreide ontevredenheid onder de inmiddels verspreid menselijke kolonies. De lucht had gegeven ons hoop op een nieuw huis ... maar binnenkort hoop veranderd in hebzucht, hebzucht in haat en haat in een oorlog. De Faction Wars, we noemden hen.

Gewelddadige in-fighting duwde ons naar grenzen van de melkweg, en die van ons. Ze waren ons te wachten daar. We betaalden geen aandacht aan hen, de dwaze man kijkt naar zijn vinger wijzen naar de maan. Ze betaalden geen aandacht aan ons, de machtige goden ongeïnteresseerd in het gekibbel van mieren.

Links naar onze eigen apparaten, herenigd we opnieuw onder twee onwrikbare banners: ons, de Terrans en ... ons nogmaals, de Alterians. Alleen mensen, gedeeld door een onzichtbare, onmogelijke berg. Terrans, allemaal zo vindingrijk verhoogd van zweet en vet nog steeds uitkijkt op de leiding achter de horizon. Alterians ... elegant, geavanceerde, mooi ... toch zo griezelig geobsedeerd met de droom van buitenaardse perfectie.

De laatste twee huizen van de Mens groeide verre, als haatdragend broeders in een eeuwigdurende strijd over welke familie pad naar draad op. Never-ending uitbreiding en gorging van middelen, of afwijzing van de menselijke onvolkomenheden in de uitoefening van onbereikbaar goddelijkheid? We kozen voor de eerste en als we eerst een beroerte. We geplunderd en geplunderd hele wereld, en niet een keer hebben we voelen de last van schuld. En nu, Alterians’ onmenselijke toorn ontvouwt zich voor mijn ogen. Zoals de geachte en net zoals ze zeker zijn, nooit hadden hun reactie zo wreed geweest.

Ik vraag me af als ik blik in de lucht, in de wetenschap dat deze planeet binnenkort niet meer zal zijn. Het maakt niet uit van welke kant je de gebeurtenissen zal ontvouwen om te komen, ik smeek u: verenigen de mensheid wederom te vernietigen die in de weg staan, en bevrijd ons van onze voorouderlijke ketenen. Maar het meest van al, ik smeek u vergiffenis voor de man die ik ooit was.

Moge de horizon nooit zien er zo weer gebroken.

*** Einde van de transmissie ***