Psalm 35

Uitstekende Psalm

1 (Een psalm van David.) Pleit mijn zaak, HEER, bij hen die met mij streven: strijd tegen hen die tegen mij strijden.

2 Pak schild en beugel vast en kom op voor mijn hulp.

3 Trek ook de speer uit en stop de weg tegen hen die mij vervolgen: zeg tot mijn ziel: Ik ben uw redding.

4 Laat hen beschaamd en beschaamd worden die mijn ziel zoeken: laat hen worden teruggedraaid en in verwarring brengen die mijn pijn beramen.

5 Laat ze zijn als kaf voor de wind, en laat de engel van de HEER ze achtervolgen.

6 Laat hun weg donker en glad zijn; en laat de engel van de HEERE hen vervolgen.

7 Want zij hebben zonder oorzaak hun net voor mij in een put verborgen, die zij zonder reden voor mijn ziel hebben gegraven.

8 Laat de verwoesting op onverwachte wijze over hem komen; en laat zijn net dat hij verborgen heeft, zichzelf vangen: laat hem in diezelfde vernietiging vallen.

9 En mijn ziel zal blij zijn in de HERE: zij zal zich verheugen in zijn redding.

10 Al mijn beenderen zullen zeggen: HERE, wie is zoals u, die de armen verlost van hem die te sterk is voor hem, ja, de armen en de behoeftigen van hem die hem bederft?

11 Valse getuigen kwamen op; zij legden dingen aan mij toe die ik niet wist.

12 Ze beloonden mij kwaad ten goede tot bederf van mijn ziel.

13 Maar wat mij betreft, toen zij ziek waren, was mijn kleding rouwgewaad: ik vernederde mijn ziel met vasten; en mijn gebed keerde terug in mijn eigen boezem.

14 Ik gedroeg me alsof hij mijn vriend of broer was: ik bukte me zwaar, als iemand die rouwt om zijn moeder.

15 Maar in mijn tegenspoed waren ze verheugd en verzamelden zich samen: ja, de abjects verzamelden zich tegen mij, en ik wist het niet; zij verscheurden mij en hielden niet op:

16 Met hypocriete spotters op feesten, knarsten ze met hun tanden op mij.

17 Heer, hoe lang zult u kijken? red mijn ziel van hun vernietigingen, mijn schat van de leeuwen.

18 Ik zal u danken in de grote gemeente: ik zal u loven onder veel mensen.

19 Laat hen, die mijn vijanden zijn, zich ten onrechte niet over mij verheugen; laat hen ook niet knipogen met het oog dat mij zonder reden haat.

20 Want zij spreken geen vrede, maar bedenken bedrieglijke zaken tegen hen die stil zijn in het land.

21 Ja, zij deden hun mond wijd open tegen mij en zeiden: Aha, aha, ons oog heeft het gezien.

22 Dit hebt gij gezien, o Heer: zwijg niet: o Heer, wees niet ver van mij.

23 Sta op, en word wakker voor mijn oordeel, zelfs voor mijn zaak, mijn God en mijn Heer.

24 Oordeel mij, HEERE, mijn God, naar uw gerechtigheid; en laat ze zich niet over mij verheugen.

25 Laten zij niet in hun hart zeggen: Ach, zo zouden wij het willen: laten zij niet zeggen: Wij hebben hem verzwolgen.

26 Laten zij zich schamen en samen in verwarring brengen die zich over mijn pijn verheugen: laten zij gekleed gaan in schaamte en oneer die zichzelf tegen mij groot maken.

27 Laten zij juichen en blij zijn, die mijn rechtvaardige zaak begunstigen: ja, laten zij voortdurend zeggen: Laat de HERE verheven worden, die behagen schept in de welvaart van zijn knecht.

28 En mijn tong zal de hele dag over uw gerechtigheid en over uw lof spreken.