Salmo 2

“1 Waarom woeden naties en beramen volkeren tevergeefs plannen?

2 De koningen van de aarde stellen zich op, en de heersers spannen samen tegen de HEERE en tegen Zijn Gezalfde, en zeggen:

3 "Laten we hun ketenen verbreken, laten we hun boeien afwerpen!"

4 Vanaf zijn troon in de hemel lacht de Heer hen uit en bespot ze.

5 In zijn toorn bestraft hij hen en jaagt hen in zijn woede angst aan, zeggende:

6 "Zelf heb ik mijn koning op Sion, op mijn heilige berg, gezet."

7 Ik zal het besluit van de Heer verkondigen: Hij zei tegen mij: 'Jij bent mijn zoon; Ik verveel je vandaag.

8 Vraag het mij, en ik zal je de volken als erfdeel geven en de uiteinden van de aarde als je bezit.

9 U zult ze breken met een ijzeren staf en ze verbrijzelen als een aarden vat.

10 Daarom, o koningen, wees voorzichtig; accepteer de waarschuwing, autoriteiten van het land.

11 Aanbid de Heer met angst; verheug je met beven.

12 Kus de zoon, anders wordt hij boos en word je plotseling vernietigd, want in een oogwenk is zijn woede ontstoken. Hoe gelukkig zijn allen die hun toevlucht tot hem zoeken!”