The Rorschach test

De Rorschach-test of Rorschach-test is een projectieve psychodiagnostische techniek en methode gecreëerd door Hermann Rorschach (1884-1922). Het werd voor het eerst gepubliceerd in 1921 en bereikte een brede verspreiding, niet alleen onder de psychoanalytische gemeenschap, maar ook onder de gemeenschap van psychotherapeuten en psychologen in het algemeen.

De techniek wordt vooral gebruikt om de persoonlijkheid te beoordelen. Het bestaat uit een serie van 10 platen die inktvlekken vertonen, die worden gekenmerkt door hun dubbelzinnigheid en gebrek aan structuur. De afbeeldingen hebben een bilaterale symmetrie, die voortkomt uit de manier waarop ze oorspronkelijk zijn opgebouwd: het dubbelvouwen van een vel papier, met in het midden een inktvlek. Door ze opnieuw in te zetten, vond H. Rorschach zeer suggestieve waarnemingen die, vanwege hun niet-figuratieve aard, aanleiding gaven tot meerdere reacties. De psycholoog vraagt ​​de proefpersoon om te zeggen wat de beelden kunnen zijn die hij op de plekken ziet, zoals wanneer iemand dingen in wolken of sintels identificeert. Op basis van hun antwoorden kan de specialist hypothesen opstellen of contrasteren over het psychisch functioneren van de onderzochte persoon.