Uganda Constitution

Oegandese grondwet 1995 offline

De eerste grondwet van Oeganda was het product van de Oegandese Constitutionele Conferentie en trad in werking op het moment van onafhankelijkheid (9 oktober 1962). Het voorzag in een systeem van parlementaire democratie dat werd geschraagd door constitutionele suprematie [1]. Het voorzag in een complex systeem van deconcentratie binnen Oeganda: het koninkrijk Buganda kreeg bijzonder sterke bevoegdheden tot zelfbestuur; de koninkrijken Bunyoro, Tooro en Ankole, en het territorium van Busoga kregen ook de status van "federale staten" en mochten hun eigen wetgevende macht behouden; terwijl de overige districten en het grondgebied van Mbale rechtstreeks werden gecontroleerd door de centrale regering. [1] De grondwet van 1962 bepaalde dat de meeste parlementsleden rechtstreeks werden gekozen. De enige uitzondering op deze regel was Buganda, waar parlementsleden werden geselecteerd door een kiescollege bestaande uit leden van de Lukiiko (Buganda's eigen subnationale parlement).

De grondwet van 1962 werd driemaal gewijzigd: ten eerste, en vooral, werd deze in 1963 gewijzigd ter vervanging van koningin Elizabeth II (vertegenwoordigd door de gouverneur-generaal van Oeganda, Sir Walter Coutts) als staatshoofd met de grotendeels ceremoniële functies van president en vice-president, waardoor Oeganda de facto een republiek wordt; in 1964 werd het gewijzigd om kleine wijzigingen aan te brengen aan de datum waarop de Wetgevende Vergadering van het Koninkrijk Tooro ontbonden zou moeten worden; en in januari 1965 werd het voor een derde en laatste keer gewijzigd om uitvoering te geven aan de uitkomst van het referendum over de verloren provincies.

Van 1963 tot 1966 werd Oeganda de 'Soevereine Staat van Oeganda' genoemd vanwege het sterke monarchale element in de Oegandese constitutionele structuur.

Opmerking: deze app is alleen gemaakt voor educatieve doeleinden.