Wushu-techniek

In het verleden en ook nu horen we vaak de woorden "Kung Fu beoefenen", maar weinigen zeggen dat ze Wushu beoefenen. Inderdaad, tot nu toe is het gebruik van de term Wushu over de hele wereld niet veranderd. Omdat de geschiedenis van Wushu's reis naar de sportarena nog steeds kort is en nog niet algemeen bekend en bekend is. Wanneer hij wordt ondergedompeld in diepere stappen in de culturele laag, besteedt Wushu aandacht aan de klassieke Chinese filosofie, traditionele kunst en geneeskunde en andere gebieden.

In de geschiedenis van de Chinese cultuur zijn er verschillende bronnen van Wushu. Over een paar duizend jaar variëren de gebruikte termen. De meest gebruikte term is wuyi of vertaling als vechtkunst. Na het betreden van de 20e eeuw werd de term Wushu populair. Eerder gebruikten mensen de Kantonees en Hokkien dialecten, met de term "Kunthao". In de westerse wereld is de term "Kung Fu" het populairst, dus mensen raken in de war. De term Kung Fu als voornaamwoord Wushu werd eigenlijk gemaakt en teruggebracht naar het vasteland van Europa door Franse evangelisten die erin slaagden de Qigung-technieken van de daoïsten te leren. In de jaren 60 en 70 na een Kung Fu-film met in de hoofdrol de exponenten van Wushu "Bruce Lee", werd de term Kung Fu het gesprek van oud en jong.