Пірі бардың, не қамы бар

Пір, пірлік туралы ұғымдар қазаққа жат емес. Пірді бір жақты түсініп, оны тек дінмен байланыстыра қарастырсақ мәселе мәні толықтай ашыла қоймайды. «Менің пірім- Сүйінбай» деп сөз саптаған Жамбыл атамыз пірлікті бір жағынан ұстаз, екінші жағынан рухани қуат ретінде қабылдайды. Сол сияқты біз төрт түліктің де өзіндік пірі бар деп білеміз. Сондықтан « Пірі бардың, не қамы бар» деген кітап атауына түсіністікпен қараған жөн. Оның үстіне бұл кітап тұтастай ұлттық болмысқа, дәстүрге негізделген. Аталмыш кітаптың ең басты құндылығы- әулиелерге деген байырғы қүрметті өмірге қайта алып келуінде. Біз пір, әулие, әруақ деген ұғымдарды тек зияраттармен, кесенелермен байланыстырып, тірі пір, тірі әулие болмайды деген түсінікпен келсек, мына кітап соның бәрін жоққа шығарып, пірлікті, әулиелікті шынайы, болған оқиғалармен байланыстыра, қызғылықты етіп жазып, өзі пір тұтқан ұстазының есімін жалпақ жұртқа паш етеді.

Бір сөзбен айтқанда, бұл кітап Қазақстан мұсылмандары Діни басқарманың ұстанымына сай, дәстүрлі дінімізге үйлестіріле жазылған.