মাইকেল মধুসূদন দত্ত সমগ্র

Wielki poeta Michael Madhusudan Dutta (25 stycznia 1824 - 29 czerwca 183) był jednym z najlepszych bengalskich poetów, dramaturgów i komików XIX wieku. [2] Uważany jest za jedną z czołowych postaci bengalskiej literatury renesansowej. Znany jest również jako pierwszy buntowniczy poeta współczesnej literatury bengalskiej.

Urodzony w arystokratycznej dynastii Kayastha w dystrykcie Jessore w Indiach Brytyjskich, Madhusudan w młodości nawrócił się na chrześcijaństwo i przyjął imię Michael Madhusudan, a z nieodpartą fascynacją literaturą zachodnią, skoncentrował się na pisaniu po angielsku. W drugiej fazie swojego życia Madhusudan zainteresował się swoim językiem ojczystym. W tym czasie zaczął komponować sztuki, komedie i poezję w Bengalu.

Michael Madhusudan jest pionierem rymów sonetów i amitrakszary w języku bengalskim. Jego największym dziełem jest epicki poemat Meghnadabadha Kavya oparty na anegdocie Ramajany w wersecie Amitrakshary. Jego inne godne uwagi książki to The Captive Lady, Sharmistha, Krishnakumari (dramat), Padmavati (dramat), Roo on the neck of old Shalik, What is Civilization, Tilottamasambhav Kavya, Birangana Kavya, Brajangana Kavya, Chaturbashpadi itp. Życie osobiste Michaela było dramatyczne i bolesne. Zmarł w Kalkucie w wieku 49 lat.