ანდრია სალოსის ცხოვრება

W IX wieku, za panowania cesarza bizantyjskiego Leona Wielkiego, żył w Konstantynopolu wybitny człowiek imieniem Teognostos. Kiedyś do Theognostos przywieziono nowych niewolników. Wśród nich był mały chłopiec, pierwotnie Scyt, „syn pogan”. Chłopiec został ochrzczony i otrzymał imię Andrzej. Dziecko okazało się moralne, posłuszne, inteligentne. Pan kochał małego niewolnika jak dziecko, trzymał go przy sobie i powierzył nauczycielom, aby studiowali pisma święte. Andria dobrze się uczył, pościł, często chodził do świątyni i modlił się, aby oddalił ubóstwo i sieroctwo, ból i smutek.