Bhagavad Geeta

Bhagavad Gita to wiedza o pięciu podstawowych prawdach i związkach każdej prawdy z innymi: Tymi pięcioma prawdami jest Kryszna, czyli Bóg, dusza indywidualna, świat materialny, działanie na tym świecie i czas. Gita klarownie wyjaśnia naturę świadomości, jaźni i wszechświata. To esencja duchowej mądrości Indii.

Bhagawadgita jest częścią piątej Wedy (napisanej przez Vedavyasę - starożytnego indyjskiego świętego) i indyjskiego eposu - Mahabharatę. Po raz pierwszy została opowiedziana w bitwie pod Kurukszetrą, przez Pana Krysznę do Arjun.

Bhagavad Gita, nazywana również Gitą, jest 700 wersetowym pismem Dharmicznym, które jest częścią starożytnego sanskryckiego eposu Mahabharata. Ten fragment zawiera rozmowę księcia Pandavy Arjuny i jego przewodnika Kryszny na różne tematy filozoficzne.