Bhagavad Gita in Telugu

Bhagavad-gita przychodzi do nas w formie dialogu na polu bitwy pomiędzy Panem Śri Kryszną a wojownikiem Arjuną. Dialog ma miejsce tuż przed początkiem pierwszego zaangażowania militarnego wojny na Kurukszetrze, wielkiej bratobójczej wojny między Kaurawami i Pandawami, mającej na celu określenie politycznego losu Indii. Ardżuna, zapominając o swoim przepisanym obowiązku jako Kshatriya (wojownik), którego obowiązkiem jest walka o słuszną sprawę w świętej wojnie, decyduje się z powodów osobistych nie walczyć. Kryszna, który zgodził się działać jako woźnica rydwanu Ardżuny, widzi Swojego przyjaciela i wielbiciela w złudzeniu i zakłopotaniu i przystępuje do oświecenia Ardżuny w zakresie jego bezpośredniego obowiązku społecznego (varna-dharma) jak wojownika i, co ważniejsze, jego wiecznego obowiązku lub natura (Sanatana-dharma) jako wieczna duchowa istota w związku z Bogiem.

Zatem znaczenie i uniwersalność nauk Kryszny wykracza poza bezpośrednie historyczne okoliczności dylematu pola bitwy Ardżuny. Kryszna przemawia dla dobra wszystkich dusz, które zapomniały o swojej wiecznej naturze, ostatecznym celu istnienia i wiecznym związku z Nim.

Bhagavad Gita to wiedza o pięciu podstawowych prawdach i związkach każdej prawdy z innymi: Tymi pięcioma prawdami jest Kryszna, czyli Bóg, dusza indywidualna, świat materialny, działanie na tym świecie i czas. Gita klarownie wyjaśnia naturę świadomości, jaźni i wszechświata. To esencja duchowej mądrości Indii.