Księga pieśni jest jedną z książek, które składają się na Stary Testament.
Księga pieśni znana jest również jako „Pieśń pieśni” lub „Pieśń Salomona”. Tytuł „Song of songs” (shïr hashshïrïm, Ct 1: 1) to superlatyw oznaczający „The best of songs”. Był to pierwszy z pięciu zwojów („Hamesh Megillot”), które można czytać na żydowskich festiwalach i używać podczas Paschy. Pięć zwojów to: Pieśń nad pieśniami, Rut, Lamentacje, Kaznodzieje i Estera. Tradycyjne przypisanie księgi Salomonowi (X wpne) oparte jest na odniesieniach do niego (Pieśń 1: 1; Pieśń 3: 7; Pieśń 3: 9; Pieśń 3: 11; Pieśń 8: 11), szczególnie w wersecie tytułu (Ct 1: 1). Niektórzy myślą, że Salomon napisał tę piosenkę w młodości, zanim osiągnął swój ogromny harem. Inni uważają, że Pieśń nad pieśniami odzwierciedla miłość młodego izraelskiego pastora i jego oblubienicy, tworząc fantazję bycia „królem i królową” na jeden dzień.