Chapelet la Miséricorde Divine

Trzeci był nauczany w wizji, którą Siostra Faustyna miała 13 września 1935 r .: „Widziałam anioła, wykonawcę gniewu Bożego, aż do osiągnięcia ziemi. Zacząłem błagać Boga o świat słowami, które usłyszałem wewnętrznie. Gdy modliłem się w ten sposób, zobaczyłem, że anioł został opuszczony i nie mógł już po prostu wykonać kary ”.

Następnego dnia wewnętrzny głos nauczył go tej modlitwy w różańcu.

„Odmawiając ten różaniec, lubię dawać wszystko, o co mnie proszą. Kiedy będą recytować zatwardziałych grzeszników, napełnię ich dusze pokojem, a godzina ich śmierci będzie szczęśliwa. Napiszcie to niespokojnym duszom: dusza widzi i rozpoznaje powagę swoich grzechów, gdy ujawnia się cała otchłań nędzy, w której pogrążyła się, nie rozpaczając, lecz pozwalając sobie z ufnością w ramiona mego miłosierdzia Jak dziecko w ramiona jego drogiej matki. Dusze te mają pierwszeństwo przed moim miłosiernym sercem. Powiedzcie, że żadna dusza, która zwróciła się do mojego miłosierdzia, nie była zawiedziona ani poddana próbie ”.

„Kiedy odmawiają ten różaniec wraz z konającymi, stanę między Ojcem a umierającą duszą, nie jako sprawiedliwy sędzia, ale jako miłosierny Zbawiciel”.

Różaniec obejmuje także kontemplację niektórych fragmentów z życia Jezusa i Jego Matki Maryi, które zgodnie z doktryną Kościoła katolickiego mają szczególne znaczenie dla historii zbawienia i nazywane są „tajemnicami”.

Różaniec był tradycyjnie podzielony na trzy równe części, po pięćdziesiąt pereł, które, ponieważ odpowiadały trzeciej części, nazywano różańcem.