Fajna starożytna chińska architektura

Wraz z architekturą europejską i arabską starożytna chińska architektura jest ważnym elementem światowego systemu architektonicznego. Podczas jego długiego rozwoju, stopniowo przekształcił się w styl, w którym wykorzystano stolarkę łączącą rzeźbę z kamienia, staranowaną konstrukcję ziemną, budynki z łukami wiadukowymi i wiele innych technik. Pracujący chińscy robotnicy stworzyli wiele architektonicznych cudów, takich jak Wielki Mur, Zakazane Miasto i Mauzoleum Pierwszego Cesarza Qin.

Najważniejszą cechą jest wykorzystanie szkieletu drewnianego. Obrazy i rzeźby zostały dodane do dzieła architektonicznego, aby uczynić je piękniejszym i atrakcyjniejszym. Starożytne chińskie budowle mają długą historię sięgającą czasów dynastii Shang (XVI wpne - 771 pne). Ma własne zasady struktury i układu. Dzięki długiemu rozwojowi wiele cudów zostało stworzonych przez pracowitych i sprytnych ludzi pracujących. Starożytne cuda architektoniczne są niezliczone od Wielkiego Muru, Świątyni Białego Konia, Mogao Caves do Summer Palace i Forbidden City.

Starożytna chińska architektura to głównie prace stolarskie. Drewniane słupki, belki, nadproża i legary tworzą szkielet domu. Ściany służą jako oddzielenie pomieszczeń bez dźwigania ciężaru całego domu, który jest unikalny dla Chin. Jak głosi znane powiedzenie: "Chińskie domy będą nadal stać, gdy ich mury upadną". Specjalność drewna wymaga przyjęcia metod antyseptycznych, dzięki czemu rozwija się w chińską dekorację malarstwa architektonicznego. Kolorowe dachy z glazury, okna o wyszukanym wzornictwie i piękne wzory kwiatowe na drewnianych słupach odzwierciedlają wysoki poziom rzemiosła rzemieślniczego i jego bogatą wyobraźnię.

Układ kompleksu na dziedzińcu jest również unikalny w Chinach. Główna struktura znajduje się na centralnej osi boiska, podczas gdy mniej ważne struktury znajdują się po lewej i prawej stronie. Cały układ jest symetryczny. W porównaniu z europejskim stylem architektonicznym, który jest otwarty i zamknięty, dziedziniec jest jak ręczny zwój malarstwa, który powinien być rozwijany krok po kroku. Sceneria jest inna na każdym podwórzu. Nawet poruszając się kilkoma krokami na dziedzińcu, będziesz zaskoczony zmianą perspektyw. Podobnie z wnętrza budynków widok z dwóch okien jest taki sam.