Stwory głębinowe

Głęboki ocean jest najniższą warstwą oceanu, poniżej warstwy termokliny na głębokości ponad 1828 metrów. Do tego obszaru może wniknąć bardzo mało światła lub nie ma ich wcale, a większość organizmów zależy od materiału organicznego spadającego ze strefy fotonu. Z tego powodu naukowcy myślą, że życie w tym miejscu będzie bardzo małe, ale dzięki sprzętowi, który może zanurzyć się w głębiny, okazuje się, że na tym arenie jest dość dużo życia.

W 1960 Batyscaphe Trieste udał się do podstawy rowu Mariana w pobliżu Guam, na głębokości 35 798 stóp (10911 m), najgłębszy punkt na ziemi. Jeśli Mount Everest zostanie utonięty, jego szczyt będzie ponad półtora kilometra od powierzchni. Na tej głębokości małe ryby wyglądają jak flądry.

Japoński okręt podwodny, Kaiko, jest jedynym, który może osiągnąć tę głębokość, a następnie zniknął w 2003 roku.

Księżyc znamy bardziej niż głęboki ocean. Do 1970 r. Niewiele wiadomo było o możliwości życia na głębokim oceanie. Ale odkrycie kolonii krewetek i innych organizmów wokół otworów hydrotermalnych zmieniło ten widok. Organizmy żyją w stanie beztlenowym i bezwietrznym przy wysokim zasoleniu i 149 oC. Zależą od siarkowodoru, który jest bardzo toksyczny dla życia na lądzie. To rewolucyjne odkrycie życia bez światła i tlenu zwiększa prawdopodobieństwo życia w innym miejscu wszechświata. Naukowcy spekulują, że Europa, jeden z księżyców Jowisza, może mieć warunki sprzyjające życiu.