DMX songs

Po śmierci Tupaca Shakura i Notorious B.I.G. DMX przejął władzę jako niekwestionowany król hardcore rapu. Był tym rzadkim towarem: komercyjną potęgą z oszczędną wiarygodnością artystyczną i uliczną. Jego szybka droga do sławy trwała prawie dekadę, co dało mu szansę rozwinięcia teatralnego wizerunku, który uczynił go jedną z najbardziej charakterystycznych osobowości rapu w okresie jego świetności. Wszystko w DMX było nieustannie intensywne, od jego muskularnej, wytatuowanej sylwetki po szorstką, szczekającą prezentację, która idealnie pasowała do jego lirycznej obsesji na punkcie psów. Poza tym za tym stylem kryła się treść; większość jego twórczości łączyła fascynacja rozłamem między sacrum a profanum. Mógł przejść od duchowej udręki w jednej minucie do opowieści o grzechach ulicznych, a jednocześnie zachować tę samą złożoną postać, trochę jak hip-hopowy Johnny Cash. Rezultaty były na tyle przekonujące, że DMX stał się pierwszym artystą, którego pierwsze cztery albumy znalazły się na pierwszym miejscu list przebojów.

DMX urodził się jako Earl Simmons w Mount Vernon w stanie Nowy Jork, 18 grudnia 1970 roku. Kiedy był jeszcze małym dzieckiem, przeniósł się z częścią swojej rodziny na przedmieścia Nowego Jorku, Yonkers. Niespokojne i pełne przemocy dzieciństwo sprawiło, że stał się brutalny i spędzał dużo czasu mieszkając w domach grupowych i przeżywając na ulicach poprzez rabunek, który doprowadził do kilku starć z prawem. Znalazł swoją zbawczą łaskę w hip-hopie, zaczynając jako DJ i ludzki beatbox, a później przeszedł do rapowania, aby uzyskać większy udział w centrum uwagi, biorąc swoje imię od cyfrowej maszyny perkusyjnej DMX (choć zostało to również zinterpretowane jako " Dark Man X ”). Zdobył sławę na scenie freestyle'owej bitwy i został umieszczony w kolumnie Unsigned Hype magazynu Source w 1991 roku. Ruffhouse, spółka zależna Columbia, podpisała z nim umowę w następnym roku i wydała swój debiutancki singiel „Born Loser”. Jednak nadwyżka talentów na liście Ruffhouse sprawiła, że ​​DMX nie był promowany, a wytwórnia zgodziła się zwolnić go z kontraktu. W 1994 roku wydał kolejny singiel „Make a Move”, ale w tym samym roku został skazany za posiadanie narkotyków, co było największym przestępstwem spośród kilku w jego historii.

It's Dark and Hell Is HotDMX zaczął odbudowywać swoją karierę, występując na jednym z undergroundowych mixtape'ów DJ Clue ?. W 1997 roku zdobył drugie ujęcie w wytwórni dużej wytwórni z Def Jam i wystąpił gościnnie w programie LL Cool J "4, 3, 2, 1". Kolejne występy gościnne w "24 Hours to Live" Mase'a i "Money, Power & Respect" innych Yonkers MC wywołały jeszcze silniejszy szum, a na początku 1998 roku wydał swój debiutancki singiel Def Jam, "Get at Me Dog". Piosenka była złotym przebojem na listach przebojów rapowych i tanecznych i utorowała drogę pełnometrażowemu debiutowi DMX, It's Dark i Hell Is Hot, aby zadebiutować na pierwszym miejscu na listach przebojów pop. Wyprodukowane głównie przez Swizz Beatz, który odniósł sukces albumu do własnej lukratywnej kariery, It's Dark i Hell Is Hot przyniosły DMX liczne porównania do 2Pac za jego dynamiczną, agresywną obecność na mikrofonie i sprzedały się w ponad czterech milionach kopii. . Niedługo po wydaniu albumu w maju 1998, DMX został oskarżony o zgwałcenie striptizerki w Bronksie, ale później został oczyszczony przez dowody DNA. Następnie zadebiutował w filmie fabularnym, w którym zagrał w ambitnym, ale nieudanym Belly Hype Williamsa.

Flesh of My Flesh, Blood of My Blood Przed końcem 1998 roku DMX ukończył swój drugi album, a oczekujący na wykup Def Jam wypchnął płytę do sklepów w grudniu. Flesh of My Flesh, Blood of My Blood z kontrowersyjnym zdjęciem na okładce pokrytego krwią rapera weszły na listy przebojów na pierwszym miejscu i ostatecznie zdobyły potrójną platynę.