Ethics Book

Etyka ukazywana w porządku geometrycznym (łac. Ethica, ordine geometrico demonstrata), zwykle znana jako etyka, to traktat filozoficzny napisany po łacinie przez Benedictusa de Spinoza. Została napisana w latach 1661-1675 i po raz pierwszy opublikowana pośmiertnie w 1677 roku.

Książka jest chyba najbardziej ambitną próbą zastosowania metody Euklidesa w filozofii. Spinoza przedstawia niewielką liczbę definicji i aksjomatów, z których próbuje wyprowadzić setki twierdzeń i wniosków, takich jak: „Kiedy Umysł wyobraża sobie swój brak mocy, jest nim zasmucony” „Człowiek wolny myśli o niczym innym śmierci” oraz „Umysł ludzki nie może być całkowicie zniszczony wraz z Ciałem, ale pozostaje w nim coś, co jest wieczne”.